ForumAdasi.Com - Tekil mesaj gösterimi

**Zeze** · 10 Şubat 2023, 10:51

İçimde ki burukluğun tarifi yok...
Ama bir yandan da mucizelere tanıklık etmek azıcık da olsa merhem oluyor kanayan yaramıza...

Bir de bazı anlara ettiğimiz tanıklıklar, üzüntünün yerini kısa süreli sevince bırakıyor...
Yapım gereği mi bilmiyorum, böyle anlarda hayatın en derinine, her şeyin özüne inip sorgulamaya başlıyorum.

İzlediğim her video da diyorum keşke bu birlik ve beraberlik, bu kardeşlik sadece bu anlarda değil, her zaman olsa ya...

Dünya bu şekilde kenetlenip birbirinin yarasını sarabiliyor, her zaman sarsa ya...
Dünyalık şeyleri bir kenara bırakıp dünyayı; sevgiyle, sevgimizle, birbirimize sarılarak, el ele ve omuz omuza vererek güzelleştirebilsek ya...

İstesek yapabiliyoruz...
Sadece kalbimizin yerini hatırlamak bize düşen.
Kalbimizin yerini ah bir unutmasak, dünyanın sonunu beklemeye gerek kalmadan, ölümsüzlüğü aramak yerine, sevgiyle ölümsüzleşmenin mutluluğuna varacağız...

Kaç gündür izlediğim mutluluk gözyaşlarına, mutlulukla insanların birbirine sarıldığı, düşmanlıkları unuttuğu o anlara şahit olmak...
Keşke bunlara şahit olmak için, keşke bu birlik beraberlik için, bu kadar can feda etmek zorunda kalmasak...

Yeri ve zamanımı bilmem ama hislerim bana Şenay'ın Hayat Bayram Olsa şarkısını hatırlattı. Dursun burada...

10 Şubat 2023, 10:51	#67
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim İçimde ki burukluğun tarifi yok... Ama bir yandan da mucizelere tanıklık etmek azıcık da olsa merhem oluyor kanayan yaramıza... Bir de bazı anlara ettiğimiz tanıklıklar, üzüntünün yerini kısa süreli sevince bırakıyor... Yapım gereği mi bilmiyorum, böyle anlarda hayatın en derinine, her şeyin özüne inip sorgulamaya başlıyorum. İzlediğim her video da diyorum keşke bu birlik ve beraberlik, bu kardeşlik sadece bu anlarda değil, her zaman olsa ya... Dünya bu şekilde kenetlenip birbirinin yarasını sarabiliyor, her zaman sarsa ya... Dünyalık şeyleri bir kenara bırakıp dünyayı; sevgiyle, sevgimizle, birbirimize sarılarak, el ele ve omuz omuza vererek güzelleştirebilsek ya... İstesek yapabiliyoruz... Sadece kalbimizin yerini hatırlamak bize düşen. Kalbimizin yerini ah bir unutmasak, dünyanın sonunu beklemeye gerek kalmadan, ölümsüzlüğü aramak yerine, sevgiyle ölümsüzleşmenin mutluluğuna varacağız... Kaç gündür izlediğim mutluluk gözyaşlarına, mutlulukla insanların birbirine sarıldığı, düşmanlıkları unuttuğu o anlara şahit olmak... Keşke bunlara şahit olmak için, keşke bu birlik beraberlik için, bu kadar can feda etmek zorunda kalmasak... Yeri ve zamanımı bilmem ama hislerim bana Şenay'ın Hayat Bayram Olsa şarkısını hatırlattı. Dursun burada...