Bir gün efendimiz (sav), Hz Ali (ra)'ya sorar:
-'Ya Ali, Allah'ı seviyor musun?'

-'Evet ya Rasulallah!'

-'Peki, beni seviyor musun?'

-'Evet ya Rasulallah!'

-'Peki, eşini seviyor musun?'

-'Evet ya Rasulallah!'

-'Peki, çocuklarını seviyor musun?'

-'Evet ya Rasulallah!'

-'Peki, bunların hepsini bir kalpte nasıl yapıyorsun?' diye sorunca, Hz Ali (ra) bu beklemediği soru karşısında şaşırmış ve cevap verememişti 'Bunu düşünmem gerek' deyip oradan ayrılmıştı Hz Ali (ra),düşünceli bir şekilde dolaşırken, eşi Hz Fatıma (ra) annemiz, düşünceli olduğunu fark edip kendisine 'nedir bu hal ya Ali?' der 'Eğer bu düşünceliliğin dünyevi kaygılardan dolayı ise, anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım' der

Hz Ali (ra), Efendimiz (sav) ile geçen diyalogu bir bir eşi Hz Fatıma ya anlatır Hz Fatıma (ra), durumu öğrenince tebessüm eder Hz Ali (ra)'ya der ki: 'Ya Ali, babama git ve de ki, kişi Allah (cc)'ı aklı ve ruhuyla, Peygamber Efendimiz (sav)'i kalbiyle, eşini nefsiyle, çocuklarını da şefkatiyle sever' buyurdu Hz Ali (ra), aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve hemen Efendimiz (sav)'a anlatır

Efendimiz (sav), cevabı alınca tebessüm eder ve der ki, 'Ya Ali, bu bana getirdiğin gül, nübüvvet ağacından koparılmıştır' Hakkıyla sevenlerden olabilmek temennisiyle