“Aidiyet” Yengeç’in bam teli, yaşam gerçeğidir. Ailesinin evladı, dedesinin torunu, biricik eşinin sevgilisi, evlatlarının anne/babası, vatanperver bir memleket aşığı, ailesinden bildiği herkesin can yoldaşıdır. Ama asla isminden ibaret olan, tek başına yaşayan, özgürlükleri uğruna geleneklerini bir çırpıda geçmişin derinine atan biri değildir. Yengeç bağlı olduğu insanlarla var olur. Onların ihtiyaçlarını, mutluluklarını, hüzünlerini paylaşır. Kendi iyiliğini, bütünün iyiliğiyle ilişkilendiren Yengeç, herkes için yaşar. Bakalım Yengeç başka hangi özellikleriyle, dünyada yer kaplar?
Hassastır, insanlarla arasında narin bağlar kurar!

Nasıl ki en kıymetli şeyler, zarar gelmesinden sakınılan değerler kırk kilit altında, gizli saklı kasalarda, yolunu herkesin bilmediği derinlerde saklı tutulur, Yengeç’in üstünde bulunan sert kabuğu da altında sakladığı altından kalbi korumaya yarar. Zorda olsa anahtarı bulanı içeride yumuşacık, savunmasız bir kalp karşılar! Yengeç çok sevdiğini ailesinden sayar, ailesi için yapamayacağı şey de neredeyse yoktur. Ancak ailesi dışında kimsenin hançeri canını yakmaz, zira kalkana takılan darbedeler Yengeç’in yüreğinin derinlerine değmez. Bir kez içeri buyur edilen de kolayca kapı dışarı edilmez. O yüzden yabancıdan gelen her türlü darbeyi savuştursa da yakınlarından gelen rüzgârda enkaz olur.
Herkesle empati kurar, sevdiğinin derdini peşinen anlar!

Yengeç’in herkesin derdine derman olma isteği, sahip olduğu empati duygusundan kaynaklıdır. Kontrol dışı bir maharet olan empati, hüzne dalan herkesi haklı yapar, tabi ki sevdiklerine karşı bir yanlış yapılmadıysa. Bir gün bakmışsınız aldatılan kadınla çapkın zamparaya ver yansın eder, öfke kusar, diğer gün adamın yapayalnız halini görüp bu kez onunla ağlar! Sonuçta herkes kendi mağduriyetini yaşar ve olaylar herkesin bakış açısıyla yeni bir öyküye dönüşebilir. Yengeç de merhametine kilit vuramaz, birine duyarken diğerini gözden çıkaramaz! Sevdiğinin derdini gözünden anlar, henüz tanımadığının ikinci cümlesinden! Yani Yengeç arkadaş candır, kolay bulunmaz, kalbi kırılmaya gelmez!
Sevdiklerinin hem koruyucu kalkanı hem de şefkatli ana kucağıdır!

Yengeç sevdiğini baş tacı yapar, kendinden ayrı bir köşeye koymaz, bilhassa onları herkesten ayırır, biraz da kayırır. Yengeç direnci kimselere benzemez. Yakınları çok fazla duygusal oluşuyla alay eder ancak Yengeç sahip olduğu kalkan sayesinde dış dünyaya karşı hem kendini hem de sevdiklerini korumayı bilir. Sevdiklerine uzanan elleri tereddütsüz kırar, sert bakışlara ayna tutar! Yengeç deyip geçmeyin, her şeye alınıyor diye güçsüz sanmayın, canı çok yanan, can yakmaktan anlar, ağlaya ağlaya da olsa hakkını arar!
O kadar duygu ara sıra birbirine karışır, o kadarı da devede kulak sayılır!

Yengeç kimi zaman bir güler, ne olduğunu anlamadan söylediklerinizi yanlış anlar, tribe girip ağlamaya başlar. Saatlerce sever, okşar, sohbet esnasında hırçınlaşıp kızmaya başlar! Duygunun o kadar kalabalığı uzun süreler ayıklanmaz, arada bir nefes alıp kendi kendine kalmazsa, kaygılarını gideremez uykusuz geceler yaşarsa allak bullak olur. Sürpriz yumurta misali ne deyince nasıl bir yansıma alacağınız Allah’a kalır! Bin duygunun kontrolü üç beş duygu kadar kolay olmaz, Yengeç’in zaman zaman yaşadığı buhran çok sorgulanıp yargılanırsa hiç de adil olmaz!

Kahrolsun psikolojisi düzgün insanlar!
Yaşasın tam bağımsız ruh hastası Beşiktaşlı'lar!