yer yarılsada içine girsem denilen anlar...
lise dönemi karma grupla okulun ekilip , çimlerde oturulup sohbet edilen bir gününde konunun yeme içmeye gelmesiyle başıma gelen rezil anımdır.
o ben şunu seviyorum diyorum , diğeri ben şundan nefret ederim diyor. falanlar filanlarla derken konu künefeye geldi. "ya enfes bişey ya" "peyniri uzadıkça yemesi çok zevkli oluyor" tarzı ilahlaştırmalar falan , herkes bi fikir beyan ediyor . künefeden bi haber olan bende nasıl ezik hissettiysem kendimi, ağzımı yaya yaya ,gevrek gevrek
" ya ben onun kıymalısını daha çok seviyorum " dedim . ve grubun ağzına yüzyıllık rezil olduğum geyik malzemesi verdim.
|