sevdiceğimin arkadaşının asker kınası vardı. akşam davullu zurnalı . tabi saat geç olunca evden çıkmak ne mümkün. eskiden karşımızda oturan bi abla 7-8 sokak öteye taşınmıştı. abimler evde yok. anne dedim falanca abla eşiyle tartışmış çok üzgünmüş bi görüm gelim dedim, annem daha evet demeden atladım bisiklete düştüm yola. asker kınasının olacağı yerde baya uzak ve bisikletle e -5 ten geçmem gerekiyor. geçtim geçtim, gittim o kınaya . dönüşte davulcu abilerde bizim o tarafta oturuyormuş, bisikleti bagaja atıp dönmüştüm eve.

şimdi düşününce cesaretime şapka çıkarıyorum yeminle.