artik demir almak gunu gelmisse zamandan
mechule giden bir gemi kalkar bu limandan.

hic yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
sallanmaz o kalkista ne mendil, ne de bir kol.

rihtimda kalanlar bu seyahetten elemli,
gunlerce siyah ufka bakar gozleri nemli,

bicare gonuller! ne giden son gemidir bu!
hicranli hayatin ne de son matemidir bu.

dunyada sevilmis ve seven nafile bekler;
bilinmez ki giden sevgililer donmeyecekler.

bir cok gidenin her biri memnun ki yerinden,
bir cok seneler gecti; donen yok seferinden.

yahya kemal beyatli