annem çalıştığı için beni ve abilerimi nenem büyüttü. nenem bizim için çok değerlidir. bizlere annenizi mi seviyorsunuz, babanızı mı seviyorsunuz diye sorduklarında nenemizi cevabını verirdik. bu arada nenem kısa ve baya kambur biriydi. bu ön bilgilendirmeden sonra yaptığım hayvanlığa geçiyorum.


malumunuzdur çok hareketli ve yaramaz bi çocuktum ( ki hala öyleyim) . sürekli hep sokaktaydım. nenem sürekli eve gel , yemeğini ye diye arkamda dolanırdı. bende oyundan elim olmuyor diye eve girdim ekmeği sokum yapıp , elime domatesimi alıp fırladım sokağa. nenem ayıp , günah dışarda yemek yenmez , ekmek dökülür diye arkamdan yardırıyor nasihatları. baktı ben iplemedim seni akşam babanlara söyleyecem dedi. oynadım oynadım akşam olmaya yakın eve girdim . nenemin seni babanlara demesi kulağımda çınlıyor. ve nenemi öldürme planımı bu noktada devreye soktum. evimiz müstakil ve balkonda risk teşkil edecek derecede yüksekti. nenemde çömelmiş artık ne yaptığını hatırlamıyorum duruyor balkonda . o mübarek kadına arkasından sinsice yaklaşıp bi hışımla aşağı bi itiverdim . sonrası zaten çümbüştü benim için.

akşam olup olayın izleri nenemde yer edince , hatırı sayılır şekilde üç bosta dayak yedim. abim dövdü, babam dövdü, amcam dövdü . bide o gurban olduğum nenemde, vicdanını yediğim beni dövmesinler diye araya giriyordu. de bırak hakettiğim şekilde ağzıma sıçsınlar işte iyice