dervişe "aşk nedir?" diye sormuşlar. "aşk bağışlamaktır" demiş.
asıl ihtiyacımız olan "çünkü"lü sevgiler değil ki.
"seni seviyorum, çünkü..."
herkes böyle sever zaten. bizim muhtaç olduğumuz asıl "rağmen"li aşklar. aşkın gücü "rağmen"li cümlelerde saklıdır.
zor olanı budur.
herkes, herkese "... rağmen seni seviyorum" diyemez.
hani özdemir asaf demiş ya:
"herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim."
bazen eksikleriyle de sevebilmektir aşk.
aşk nedir biliyor musunuz aslında?
"sizin ondaki yansımanızdır. sizsiniz!"
aşk:
bazen onun tuz yumağına dönmüş ilk yaptığı yemeği, sırf o kırılmasın diye iştahla yemektir.
bazen onunla biraz daha sarılıp uyuyabilmek için işe geç kalmayı yeğlemek, patronuna olmadık bahaneler üretmektir.
bazen el değmemiş bedenini tereddütsüz ona sunmaktır.
bazen onun istediği gibi giyinmektir.
aşk bazen ölçüsüzlüktür.
ve bazen nefret etmektir.
bazen de iki kişilik senaryo, tek kişilik ölümdür.
öyle ya da böyle nihayetinde:
“aşk senin ondaki yansımandan başka bir şey değildir."
şems'in dediği gibi:
"tek fark sensin."