• Çayı ruhuna uygun emeklerle demlemeli. Her şeyi sallayan çaya elini sürmemeli.
  
  
• Sevgilinin nazına benzer çayın demi. Su aşkla kaynamadıysa güzel olmaz. Bardak ince belli değilse, gönle dokunmaz. Demleyenin eli güzel değilse, lezzetini vermez. Çay, nazını çekmeyene lezzetini göstermez.
  
  
• Uçsuz bucaksız tarlalarında, göğe baka baka büyür çay. Gök gören her şey gönlü bol olur. bu yüzdendir misafirlere ikram edilmesi. Çay içen misafire, ziyaret hoş olur.
  
  
• Bir demli hüzün gibi bardağın dibine çöker. Üzerine mutluluklarından kalan suyu koyar, hüznünü açmaya çalışırsın. Ama ne kadar su koyarsan koy üzüntü denen çay üstüne, bardağın dibinde kalan tortularla anılırsın.
  
  
• Sevdiğinin elinden çay içmenin güzelliğini bilmeyen diller utansın. Ne çay daha önce böyle güzel demlendi, ne aşk bir bardakta böyle güzel göründü.
  
  
• Bir tarlaya çay eker, büyümesini beklersin. Güneş görür büyür, hasadını beklersin. Hasat gelir kesilir, kurumasını beklersin. Kurur dem olur, suyunun kaynamasını beklersin. Bir güzel çay görmek için bir ömür beklersin. Bu yüzden her gelene verilmez çay. Beklemene değecek bir gönül misafiri olmalı.
  
  
• Senin ellerinden çay içmenin güzelliğini hiçbir zaman yaşayamayacak olanlara acırım. Hiçbir çay, senin kaynattığın sudaki gibi vermez demini. Hiçbir bardağın beli, senin kadar ince olmaz. Ve hiçbir mutluluk o çayın kokusu gibi kalmaz üzerimde. Gözlerinin manzarasına çay demlemeyene acırım.
  
  
• Bir bardak çay kadar kolay aslında hayat. Suyu ısınanı demlemeye terk etmek, yeterince kararanı bardak bardak tüketmek gerek.
  
  
• Üzülünce demlisi, sevinince şekerlisi, aşıkken ince bellisi… Fincanın nazlı hevesi çay, biz yaratılırken hayatımıza girmiş olmalı!
  
  
• Bir çay koysan…Suyu kaynayana kadar başını omzuma koysan… Demi oturana kadar elimi eline koysan… Karşılıklı iki çay bardağını aynı tepsiye koysan… Çay gibi ömrüme, bir ömür dem koysan…