kulaklıklarım resmen benim bi uzvum halindedir. evden işe gelirken sürekli müzik dinlerim ve genelliklede afyonum patlasın diye hareketli , oynamalık dımtıs dımtıs müzikleri dinlerim...gene böyle bir günde tamda bugün kendimi müziğe fazla kaptırmamda mütevvelit oynuyormuşum yolda.

baktım karşıdan bir grup bana bakarak gülüyor ve içlerinden biride oynuyor bende ala ala deyip hafif tebessüm ettim ... baktım bariz benle iletişim kuruluyor müziği durdurdum ve doğal olarakta oynamamda ayrı doğrultuda durdu. karşıdaki gruptaki oynayan çocuk


"yaaa ne güzel oynuyorduk "

niye durdunuz demesiyle neden herkesin bana bakarak güldüğünü anlamam bir oldu


gün güzel ağardı be