13 Nisan 2023, 21:26
|
#91
|
|
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.
|
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim
Şu hayatım boyunca, kırgınlıklarım da oldu,
Küslüklerimde, kızgınlıklarım da...
Sildiklerim,
Affettiklerim,
Kâle aldıklarım, almadıklarım...
Hatalarım, doğrularım...
İnsanız ve dört dörtlük değiliz...
Olmak istesek de mümkün değil, çünkü duygularla yaratılmışız.
Ve bu saydıklarım hayat boyunca hayatımızda olacak şeyler.
Ama tek bir şey bizi her insana mahsus olan hal ve davranışlardan ayırır...
O da karakter ve kişilik...
Bu yaşıma geldim halen daha en yakınlarımın beni tanıyamaması...
Ben sizin doğrularınızın yanlışı olmak zorunda değilim...
Ve ben hayatım boyunca doğrularımı, yanlışlarımı bir kenara alıp,
Her zaman sözüne güvenilir bir insan oldum...
Bu özelliğimle her zamanda övündüm...
Çünkü çocukluğumda okulda dinlediğim bir hikayeden çok etkilenmiş
ve o hikayeyi hayatımın merkezine koymuştum.
"Ya söz verme, ya da o sözden dönme..." dedim hep kendime.
Ağzımdan bir laf çıktı mı, o sözdür, namus gibidir benim için.
Ve onca kaypak, sözünden dönen insan karşısında, benliğime sirayet eden bu huyum; yıllar geçtikçe beni ben yapan en önemli özelliklerimden biri haline geldi...
Kırk derecelere çıkan ateşle önce sözünü tutup, sonra hastanenin yolunu tutan birine, kimse ağzımdan çıkan önemsiz bir laf için bile "vazgeç, ertele, boşver" diyemez...
Bu bana hakaret...
Anayasanın değiştirilemez hükümleri gibidir benim için,
O kadar!
Yazınca bir rahatladım günlükcan 
Kahvemi içmeye devam 
|
|
|
|