bana işkence olan , kabir azabı çektiren tiplerdir... kendi kendine mi konuşuyon, bana mı bişey anlatıyon , geviş mi getiriyor anlamak mümkün değil...
bunlardan biride benim arkadaşımdır. "efendim " " anlamadım" " ne " demekten yoruluyorum ... hatta bazen o kadar sık kullanıyorum ki utanıyorum artık karşıdan... öylede olunca bazen hikayenin boşluklarını ben tamamlamak zorunda kalıyorum...bu arkadaşım bide memur ... ve bir gün " insanımız çok kalın kafalı anlatıyorsun anlatıyorsun anlamıyorlar " dedi
" canım bide anlatana bakmak lazım anlatabiliyor mu diye " dedim...
kızı göme göme , rencide ede ede diksiyon kursuna başlattık ... vatandaş bu kıyamızı unutmasın