canım, ciğerim, gurban olduğum nenemin "yere çıplak ayakla basma karnın ağrır, ayağına terlik giy çocuğun olmaz, yere basma öyle adet olunca sancılanırsın " şeklindeki uzayan uyarı listesiyle bende edindirdiği ve benim sonrasında bunu bi üst seviyeye taşıyıp takıntı haline getirdiğim alışkanlığımdır... yatağımın başucunda yerde hazır olarak beklerler. sabah uyanır uyanmaz giyerim ve yatana kadar ayağımdan çıkmaz bu meretler... yaz kış halılı veya halısız hiç farketmez çıplak ayakla yere basamıyorum...
ama daha ilginci bu huyum sadece evimde var. başkasının evinde de terlik giyemiyorum