“çocukların uçurtmalarına benziyorsun
biliyor musun..
rüzgârı hiç dinmeyen bir mavilikte;
güneşli sular gibi gülümsüyor yüzün..
ve ben çok aşağılarda
katı ülkesinde toprağın
tutulmuş heyecanına
titreyerek izliyorum süzülüşünü..
bir hazin hızla uzaklaşıyor her şey...”

şükrü erbaş

içimdeki piç
beni bırakma hiç