ben kitabı hep evde okurum ve kitap okurken şekilden şekile giren biriyimdir... sırtüstü uzanırım, yüzüstü uzanırım, yan uzanırım , otururum vs vs...
sahilde kitap okuyanlarada hep bi imrenmişimdir. o gürültüde, o sıcakta, o sabitlikte ve ne kadar rahat olabilirki modundaki şezlonglarda cool cool kitap okumaları bana hep garip gelmiştir ve bünyeme gereksiz yere hasetlik yükleniyor...
neyse efem gene böyle kıskançlığımın tavan yaptığı günde şezlongta asil asil kitap okuyanlara " anam bunlarda ne rahat ha , şezlongda batmıyor oturak yerlerine ( anladınız hangi kelimeyi kullandığımı) demem ve hemen akabinde arkamda eşi ( veya sevgilisi) olduğunu düşündüğüm ve söylediğini duydum şeklindeki hınzır gülümsemesiyle biri lafı söylediğim kişiye " hayatım yastık verim sana , şezlong batmasın oturak yerine " cümlesini gözümün içine baka baka ve gülerek söylemesi yerin yarılması için kafidir sanırım
