gözlerindeki kederi öperim
alın kırışığında kanat çırpan sevgiyi
öyle yıkık durma ne olur
akşama düşen gün gibi.

seni bana getirdikçe güzel
götürdükçe nasıl da acımasız ve soğuk
adımlarını öperim çocuk
öyle uzak durma ne olur.

o büyük sırrını öperim
bir hazine gibi üstüne titrediğin
içindekini güneşini duygularının
geceye düşen o çiy tanelerini.

gülüşünün aylasıyla büyülü
o derin göllerini gamzelerinin
içimde ömrümün yudum yudum yunduğu
o en temiz yerlerini öperim





şükrü erbaş – öyle uzak durma ne olur

içimdeki piç
beni bırakma hiç