başıma gelmeden önce çok garipsediğim ve o ne saçma bi hareket ya diye nitelendirdiğimdi... insan mutlu olunca güler, dans eder, çığlık atar gibi gelirdi... sonra başıma gelince anladım ki varmış böyle artist bi duygu , davranış
verilen emeklere, yaşanan korkulara, öncesi sahip olunan umutsuzluğa, yaşanan mutsuzluklara, varolan endişelere, içinde biriktirilenlere bi nevi tepki olarak gözlerden süzülen rahatlama göz yaşıdır
abimin 1.5 ay süren üniversite hastanesinde yatış serüveninden sonunda alınan güzel haberlerden sonra hıçkırıklara boğulmamla doğruluğunu tescillemiş bulunuyorum ...