”Kar yağarken doğayı dinlemelisin.” Alexander Christian Irvine

Kar, doğanın incisidir. Tüm zarafetiyle misafir gibi gelir ve sessizce gider, vedası da zariftir.

Güzeldir bembeyaz, kar beyaz her şeyden arınmış gibi.

Kar, bir çift eldiven ya da içimizdeki çocuğu keşfetmek, ya da sevgiyle bakan bir çift gözdür.

Lapa lapa yağan kar, yaşamsal bir hediyedir.

Yere düşen her kar tanesinde hayatın ne kadar temiz ve saf olduğunu düşünün.

Soğuk kalpler her zaman üşür kış yaz olması fark etmez.

İlk kara teşekkürler. Ne kadar yaşlansan da hala yeni kalan bir şeylerin olduğunu hatırlattığı için.

Karın yağması ile en yaşlıların bile içindeki çocukluk ortaya çıkar.

İnsan yağmur yağarken içeri kaçar, kar yağarken dışarı koşar.

Kardan adamın krallığı güneş çıkana kadardır.

Yere düşen her kar tanesinde hayatın ne kadar temiz ve temiz olduğunu düşünün.

Kar kristalleri sesi yutar. Kar yağdığında oluşan sessizlik ve huzur ortamının nedeni budur.

Zaman gelir yollarına kar yağar, etrafını hüzün bulutları sararsa, ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildiğim kadar buradayım.