Kuralına sokarım kanka kural senin işin benim işim kural değil kuralı bozmak
Ahmak olan insanları yakmak, kendime iş edindim ara sırada kusura bakmak
Çakmak ateşi, kırpmak gözü, ateş etmek dilimle ilim arasındaki felsefeyi bulmak
Çok şey istemedim', sadece isteklerime cevap verdim şimdi burdayım kurallar beni bozar

Sahi nerde kaldı senin umutların inançların?
Kaç duan'da kaç kere istedin şansının dilekçesini?
Yazdımı meleklerin iyiliklerini? Günahların ibret oldu'mu sana?
Peyderpey mi? Peh! bir iki güzel cümlemle yıkıldı gard kalesi tek seferde!
Gardını almış babasının prensesi' öpücük bekliyor çirkin kurbağa, kokuşmuş odasında kırmızı entarisi'
Köylüsü şehirlisi hepsi güzeldir'de kezbanımsı tavırla olmuyor prens ikna, bunu bilmelisin babasının bir'tanesi.

Fiyasko amortili bir yol benimkisi' denk gelirse küçük bir sevinç bedeli
Ortak olmuşlar her yere' ne arsa ne ev ne araba ne'de dünyanın gök kubbesi
Tek sahip olduğun şey' içinde sana seslenen sesin, kirli pis kokulu ensene vuran nefesi
Ne istedin ne oldun? Kendinle çelişirken kendine alim oldun' şimdi vaazlarını için için dinle
Sana rota çizecek hayali bir kasvet düşüncesi' düşüncelerinde kaybolmazsan daha iflah olmazsın yıktırma kendini