Siz aşk acısı çekiyorsunuz yanıyorsunuz, biz doğal gazı açmaya korkuyor donuyoruz. Elbette Ocak ayı size güzel olacak.

Sen ne güzel aysın ey Ocak hem yeni bir yılı getiriyorsun, hem yılın başını çekiyorsun, hem de ilk gününü tatil ediyorsun.

Ocak ayı demek yeni umutlar, yeni hayaller demek, ocak ayı demek yepyeni kar kadar beyaz bir sayfanın açılması demek.

Varsın Ocak karıyla bastırsın, varsın ocak ayı termometreleri eksiyle donatsın, sen yanımda olduğun sürece ben hiç üşümem aşkım.

Ey Ocak hoş geldin sefalar getirdin, kar getirdin, buz getirdin, soğuk getirdin. Yok muydu getirecek şöyle güzel bir şeyler bulamadın mı?

Beş sınıf insan Ocak ayını sabırsızlıkla bekliyor: Memurlar, emekliler, imamlar, polisler, hemşireler… Acaba onları kaç lira maaş bekliyor?

Aşk acısı çekiyorlarmış, yanıyorlarmış. Ocak aşk ayıymış mış. Ulan biz korkudan doğalgaz açmıyoruz, bir taraflarımız donuyor. Ocak sizin gibilere güzel tabii.

Bir Ocak ayı daha geldi. Kim bilir kaç baba ocağına daha ateş düşecek. Kaç kişi daha kimlerin ocağına incir ağacı dikecek. Aylar birbirini kovalasa da acıları hiç dinmeyecek.

Bir Ocak akşamı, ocağın başında bekliyorum. İçimi ısıtmıyor sıcaklığı, çünkü sensizim. Kalkıp pencereden bakıyorum… Gözümü kamaştırmıyor ay ışığı… Çünkü sen gelmedin.

Ocak’ın karları yüreğimdeki acıyı bastıramaz. Soğumaz içim, buz kesmez kalbim. Umudum var, biliyorum; Ocak’ta uyuyup baharda uyanan çiçekler gibi, sen de bir gün geleceksin.

Ocak ayı kışın en çetin geçtiği aydır. ‘Ocağına düştüm’ dercesine sizden yardım isteyenleri geri çevirmeyin. Garip gurâbaya el uzatın, kış gününde sokakta yaşayanları düşünün biraz.

Ocak ayı güzellikler getirsin hepimize. Ardından gelecek güzel ayların siftahı olsun. Kimseye zulmetmemek için söz verelim kendimize bu yıl. Başkasının ocağını söndürenler, gün gelir ateşlerde yanarlar.

Aylardan Ocak’tır, zaman eve kapanma zamanıdır şimdi… Saklanma vaktidir, kabuğuna çekilme dönemi… Kitaplar seni bekler, kahveler soğumamalı… Yağmur sesi eşlik eder, istemezsin çoğu malı. Bir soba birkaç da, odun kömür yeter dersin; bir yolcu gibiysen, azla iktifâ edersin.