Süleyman Peygamber çok zengin bir hükümdardı. Yani hem maddî sultanlık, hem manevî sultanlık kendisinde toplanmıştı. Buna rağmen eceli gelince o da öldü. Halbuki cinlere, hayvanlara, rüzgâra hükmedebiliyordu. Yine de Azrail karşısında elinden bir şey gelmedi. O, bunca güç, kuvvet ve ihtişam ile ölüp öte dünyada Allah huzuruna çıktığına göre, elinde hiçbir güç ve kuvvet bulunmayan biz aciz insanların orada vereceğimiz hesabı düşünerek hareket etmemiz zorunludur. Bu dünyadaki her şeyin hesabının orada sorulacağını düşünmek dünyada daha iyi bir insan olmayı gerektirir. Dünyada ölümü hatırdan çıkarmayarak ona göre davranmak gerektiğini vurgulamak veya çok değer verilen birinin ölümü üzerine dünyanın geçiciliğini hatırlatmak için söylenir.