Dünyada her şey zıddı ile vardır. Kötü bilinmeden iyinin kıymeti, çirkin görülmeden güzelin değeri anlaşılmaz. Bunun gibi edebin ne olduğu da edepsizliğe şahit olmakla bilinir. Herkes edepli olsaydı edep kavramı da olmazdı. Kötüler olmasaydı dünyaya cennet denilirdi. Ayrıca önceleri edepsiz olan kişi sonradan bu huylarından vazgeçmiş ise edebin ne olduğunu tecrübe ile biliyor demektir. Böyle kişilerin edep konusundaki duyarlılıkları, bazen hiç edepsizlik yapmayanlardan daha üstün olur. Yani bunların edebi, öğrenilmesi gereken gerçek edeptir.
Tövbekar olup olumlu davranış değişiklikleri gösteren kişilerin o husustaki görüşlerine saygı gösterilmesi gerektiğini vurgulamak için söylenir.