Her hususta acele davranmak zarara yol açar. Acelecilik şeytandan gelir. Her iş, yol-yordamıyla ve kıvamında görülmelidir. Acele harekette çok engel çıkar. Yavaş ve usulüne uygun yapılan işlerde sonuca ulaşmak belki zaman alır; ama atılan adımlar sağlam olduğu için düşme korkusu yoktur. Oysa hedefe birden ulaşmak isteyen kişinin adımları birbirine dolaşabilir. Bu ise hedefe hiç varamama tehlikesini doğurur, iş güçleşir. Bir işin geç olması güç olmasından elbette iyidir.
Her hususta orta halli olmayı ve aceleciliği terk etmeyi tavsiye için söylenir.