Tayland’da Chao Phraya, Lopburi ve Pa Sak nehirlerinin birleştiği yerde bir adada bulunan Ayutthaya, 1351 yılında Kral Ramathibodi tarafından kurulmuştur. Bir çiçek hastalığı salgınından kaçmak için bu bölgeye gitmiş ve sonunda şehri kendi başkenti ilan etmiştir. Şehir, Siam Körfezi’nin gelgit deliğinin üzerinde bulunduğundan diğer uluslar ona deniz yoluyla saldıramadı. Konumu aynı zamanda şehrin tüm Asya’daki en önemli ticaret merkezlerinden biri haline gelmesinin büyük bir nedeniydi. Kentin erken ticari ilişkiler kurduğu ülkelerden biri de Çin idi. Şehir, Çin’e aromatik ve süs eşyası gibi mallar tedarik etti ve karşılığında Çin ipek ve seramiklerinin dağıtım merkezi oldu. 1511’de Portekiz, Ayutthaya ile ticari ilişkiler kuran ilk Avrupa ülkesi oldu.

Şehir aynı zamanda Batı ile Doğu arasında önemli bir siyasi bağlantıydı. Ayutthaya kraliyet mahkemesi, Fransa, Hindistan, Çin ve Japonya gibi ülkelere büyükelçiler gönderirken, yabancılar Siyam hükümetinde görev yaptı. 16. yüzyılda Portekizli kaşif Fernao Mendez Pinto tarafından Doğu’nun Venedik’i olarak tanımlanan şehir, 1700’de yaklaşık 1.000.000 kişilik bir nüfusa sahipti ve bu da onu dünyanın en büyük şehirlerinden biri haline getirdi. Ancak Burma Ordusu, 1767’de Ayutthaya’ya saldırdı, şehri yaktı ve sakinleri şehri terk etmeye zorladı.

Caner Cem Martı