Şahitlik yapmak bir insanlık görevidir. Ancak şahitlerin sık sık mahkemeye çağrılması, uzun müddet mahkeme salonunda tutulması vs. nedenlerle işleri aksar, zamanları boşa harcanır. Yani ancak bir iş sahibi olmayan kişiler bu durumdan rahatsız olmayabilir. Keza kefil olan kişi de sıkıntıdan kurtulamaz. Asıl borçlu borcunu ödemediği takdirde kefilin yakasına yapışılır. Kefil olmak için de insanın parasının bol olması lazımdır. Yani tanıklık boş oturanlara; kefillik de zenginlere mahsus işlerdir. Aksi takdirde zararlı çıkılır. Hele toplun ahlâkının bozulduğu, kimsenin borcuna sadık kalmadığı ve mahkemelerin dolup dolup boşaldığı çağımızda zaman ve paradan çok, kişilerin emniyeti de kefil ve şahit olmaya engeldir. Ne acı bir durum, ne hazin kokuşmuşluk.
Kefil ve şahit olmaktan kaçınmayı öğütlemek üzere söylenir