19 Kasım 2023, 11:19
|
#130
|
|
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.
|
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim
Yere düşen ekmeği alıp 3 kere öpen çocuklardık biz.
Bir lokma ekmeğimizi paylaşırdık arkadaşımızla.
Güzeldi çocukluğumuz, saf, temiz, kötülükten uzak, merhamet dolu.
Habersizdik hayattan, dünyanın kötülüklerinden.
Savaş nedir, kan dökmek nedir bilmezdik.
Bir tek düştüğümüzde acıyan dizimizden tanırdık kanın rengini.
Şimdi artık ölümler, vahşet, kin, öfke, nefret, artık öyle normalleştirildi ki.
İnsanlar düşmanını değil, ailesini öldürür hale geldi.
Yaşamak çocukken böyle değildi sanki...
Bizim çocukluğumuz güzeldi, özgürdü ruhumuz.
Şimdi ki çocuklar çok şanslı diyor kimileri,
Bence değiller.
Her şeyleri var ama hiçbir şeyleri yokken ki mutluluğu bilmiyorlar.
Biz doğayı ev yapardık kendimize evcilik oyunu diye.
Öyle işte.
|
|
|
|