(Maraz: Hastalık, aksaklık, rahatsızlık verici şey)
Merhamet en güzel ve yüce duygulardan biridir. Ancak ceza verilmesi gereken kişiye merhamet etmek de bir merhametsizliktir. Çünkü böyle durumlarda o kişi kuvvet bulur ve daha kötü suçlar işler, topluma daha zararlı olur; en azından kötü örnek teşkil eder. Sözgelimi bilinçli suç işlemiş bir mahkumu affetmek, onun daha büyük suç ve cinayetler işlemesine fırsat vermektir, insanoğlu kendisine açındığını ve affedildiğini hissederse bunu kötüye kullanıp daha azgın hâle gelir. Nitekim kendisine açındığı için iyilik yapılan insanların çoğu nankörlük edip iyilik gördükleri kişiye zarar vermişlerdir, iyiliği ve merhameti kötüye kullanmak asla mertçe bir hareket değildir. Toplum huzuru genellikle yersiz acıma duygusunun çoğalmasından bozulur.
Cezayı hak eden kişilere acımamak gerektiğini vurgulayan çok yerinde ve tutarlı bir sözdür.