Gazeteci Mehmet Amca

Divriği’nin maskotuydu
Gazeteci Mehmet Amca
Öldüğünüz söyleseler de
Hayatta değil deseler de
O ölmedi yaşıyor hala
Çocukluğumdan kalan anılarda.

Küçükken sorardı bana
Belki başkalarına da.
“Odur’lular mı kuvvetli,
Erşin’liler mi? ” diye.
Odur’lular kuvvetli olsa
Ya da Erşin’liler kime ne? !
Ben söylesem de birini
Çocuk aklımla.
Aslında maksadı
Dostluk kurmaktı benimle
Zaman geçtikçe beynimde
Aklımda yer edindi, büyüdü
Akıllıydı, insanperestti, hoş görülüydü
Kalbimce Divriği’nin büyüğüydü.
Okuturdu oğlu Tahsin’i gurbet ellerde
Yetişsin memlekete faydalı olsun diye
Memleket severdi, yurtseverdi.
Atatürk’e en büyük insan derdi
forumadasi.com
Tren tehir yapar
Ya da kardan selden
Kapanırsa yollar
İki gün sonra gelirdi gazeteler
Tasnif eder, saklardı.
Bir Hürriyet, bir Cumhuriyet
Yeni Ortam sonraları Vatan
Onun bizde çok emeği vardı.
Büyüdükçe biz
Yeni gazeteler çıktı
Bir de boyalı basın
Tarkan’ı takip ettim günlerce
Kara Oğlanı
Ara sıra aldımsa da Tekis Tokus
Sinema yanında satardı
Onları çocuklar ucuz ucuz.
Anarşist diye boy boy basılırdı
Denizlerin, Mahirlerin resimleri
'Oğlum etraf çok karışık' derdi
Daima nasihat verirdi.

Biraz büyüyünce
Halkın Sesi alırdım.
Karakol almazsa
Bayiden toplamazsa
Sonraları Aydınlık oldu
Evimize giren.
Her seferinde güler yüzlü
Saygılı derinden.

Küçükken
Küçükken odamda
Gizli gizli kısa dalgadan
Dinlerdim Bizim Radyo’yu, Tiran’ı
Moskova’yı, Sofya’yı,
Pekin’i, Londra’yı
Hatta Amerika’nın Sesi'ni
Dinler, öğrenir, tartardım aklımda
Doğru habere varmak için.
Gerçeği yakalamak için.

Ama hiç bir radyo çalmazdı
Bayrak Radyo’suyla
Bizim Radyo’nun çaldığı
Şarkıların, türkülerin tekini.
Olsa da Ankara, Erzurum, Çukurova.
Tek kanaldı radyolar
Gerçi çoğaldı ama şimdi
Yine de cılız duyuluyor
Emeğin, emekçinin sesi.
Geliyorsa da şıngırtısı
Çekiyorsa da tıngırtısı
Çoğu Mark’ın, Dolar’ın paranın hışırtısı

Trenden sonra
Beklerdik gazeteleri
Posta arabacısı Getirirdi
At arabasıyla
Bir de uzun kulaklı köpeğiyle
Teslim ederdi Mehmet Amca’ya..

Kıbrıs Savaşı’nın
Birkaç sene sonrasında
Tanıdık kasabada
İki saat yayın yapan
Siyah beyaz televizyonu.
Dinlettiler Dalas’ı, Ceyyar’ı
Onun da geldi sonu.

Gazetelerin kokusu bir başka
Bir başka haberi elle tutmak
Tutup şöyle bir
Evire çevire
Yeniden yeniden okumak
Çok çabaladılar ama
Ayıramadılar gazetelerden
Bir de okuyuculardan O’nu

Haber alma her insanın
En doğal hakkı
Ama alabilirsen.
Zor şey yaşamak
İnsanca yaşayabilirsen
Yaşıyorsa Gazeteci Mehmet Amca
Bu hakkın güvencede yıllarca.
Ölmedin sen.
Çok yaşa!
Mehmet Amca.

İsmail Aydoğmuş