Tekil mesaj gösterimi
Alt 14 Şubat 2024, 23:30   #140
Çevrimdışı
Zeze - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.
Standart Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim

Bazen diyorum, yaşadık işte, daha ne yaşayacağız...
Ya da yaşayıp ne yapacağız...
Hep aynı düzen...

İçime dönüyorum,
Dışıma bakıyorum, dışarıya bakıyorum,
İnsanlara, dünyaya...

Hep aynı telaş, aynı döngünün içinde sıkışmış gibiyiz...
Bazen öylece durur, düşünürüm, sanki dışarıya bakar gibi, uzaktan bir yabancı gibi seyredeyim hayatımı film seyreder gibi...
Tahayyül ederim bazen... Geçmişi süzerim, didiklerim...

Ve bazen diyorum napıyoruz biz ya?
Cidden hayat bu kadar işte...
Napıyoruz, napıyorsunuz...
Ne bu telaş...
Ne bu hengame,
Bu kavgalar,
Bu hırs,
Bu kötülükler,
Bu kıskançlıklar,
Düşmanlıklar...

Ya insanların kokuşmuş düzenlerinin bir parçası olup, o iğrençliğin içine dahil olup, özünüzü kaybetmeye mahkum olacaksınız,
Veya insanların kokuşmuş düzenlerinin parçası olmadığınız için yalnızlaştırılmaları görmezden gelip, inadına kafa tutacaksınız bu düzene...

İnadına devam kafa tutmaya...
Sorun yalnızlaşmak değil ben doğuştan yalnızım, sorun geçmişi sorguya çektiğimde akıllanmamış olmak hepsi bu...
O da insanlığımızdan işte.