VERİN ZAVALLILARA

Harâb-ı zelzele bir köy; şu yanda bir çatının
Çürük direkleri dehşetle fırlamış; öteden
Çamur yığıntısı şeklinde bir zemin katının
Yıkık temelleri manzûr, uzakta bir mesken
Zemine doğru eğilmiş, hemen sukut edecek;
Önünde bir kadın.. Oof, artık istemem görmek!

Bu levha kalbimi tahrik içinse kâfidir,
Tasavvur eyliyemem bir yürek, velev münkir,
Velev haşîn ü mülevves, ki böyle bir hâli
Görüp de sızlamasın!.. Şimdi siz bu timsâli,
Bu levh-i matemi her türlü dehşetiyle alın,
Şu muhterem vatanın bir kenâr-ı bâridine;
Bütün o manzara-i can şikâfı bir de kaim
Ridâ-yi berf ile örtün ki titresin de yine
– İçinde saklıyarak sûziş-i felâketini
– Yabancı gözlere göstermesin sefâletini…
Nasıl tahammül eder sonra karşısında bunun,
Bunun, bu sahne-i pür-ye’s-i girye-meşhûnun
Biraz hamiyyet ü rikkatle sızlıyan dil-i pâk?
forumlar, genel forum sitesi forumadasi.com
Derin, iniltili çarpıntılarla sîne-i hâk
Teessürâtım söyler bu levh-i âlâma;
Sizin de kalbiniz elbet acır, değil mi? Verin,
Verin şu dullara, yoksul kalan şu eytâma
Verin enînine gaayet şu bir yığın beşerin!..

TEVFİK FİKRET

(Tevfik Fikret bu şiiri, 1898 yılında Balıkesir'de meydana gelen deprem için yazmıştır. Balıkesir'in merkezi ve 27 köy hasar görmüş, çok can kaybı olmasa bile mevsim kış olduğu için insanlar karda kışta sokakta kalmış. Tevfik Fikret bu şiiri ile insanları afetzedelere yardıma çağırmış. )