Tam bir boşvermişlik içindeyim.. İşi, evi, dostları, kısaca hayatı.. Benim gibi sorumluluk duygusu aşırı olan , plansız programsız adım dahi atmayan biri için bu nasıl değişik bir duygu anlatmaya kelimelerim yetmiyor..Sonbahar ın gelişi mi etkiledi bilmiyorum ama zorunlu kalmadıkça hiç bir şey yapmıyorum bu ara.. işin en ilginç yanı ise bu durumun beni hiç rahatsız etmiyor oluşu..
Uzun zamandır bir şeyler olsun diye beklemişim.. beklemişim.. ve olmayacağını anladığımda salmışım gibi..Garip ama huzurluyum...

İnsanı farklı yapan affettikleri, güçlü yapan sabrettikleri, kendisi yapan da vazgeçtikleridir.