|
Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.
|
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim
Naber günlük...
Beni sorma sürünüp gidiyoruz işte. Yuvarlanmak yine iyi, yuvarlansak hızlı geçer zaman 
Sürününce yavaş geçiyor.
Bu sabah yine pert uyandım zaten. Kalbimde ciddi baskı vardı. Tansiyonumu bir ölçtüm, bu kez düşen tansiyon yükselmiş. Ama yakınlıklarını yine koruyorlar. Küçüğü çıkmış, büyüğü düşmüş, ikiside neredeyse eşitlenecek. Çarpıntı desen ona da alışmaya başladım.
Hatta sürünmim ya herro ya merro diyip, işe geldikten sonra filtre kahve dahil Türk kahvesi içtim 1 saat içinde.
Biliyorum bu kahveler bana yol, su, elektrik olarak geri dönecek
Çarpıntı kesin de, baş ağrısı da yarına yoklar...
Hep bir sıkıntılar, hep bir sıkıntılar.
Ama yinede şimdilik tahammül edebiliyorum galiba.
Bakma günlükcüm böyle şikayet ettiğime, yazmak iyi geliyor. Yoksa çok sabırlıyım, bende bu sabır olmasa, şimdiye dünyayı yakmıştım...
Bunca şeyin altından yıkılmadan nasıl kalkıyorum onu da bilmiyorum ya neyse.
Gerçi biliyorum, umut ve inanç...
Pes ettiğim ve kendimi bıraktığım an, biliyorum işte o zaman tükeneceğim. Umutlarım tükendiğinde işte o zaman her şey tükenecek...
Hayaller umutla yaşar...
Umudumuz baki!
|