ForumAdasi.Com - Tekil mesaj gösterimi

**Zeze** · 23 Ocak 2025, 20:33

Az kaldı günlüğüm...
Benim için yorucu bir süreçti. Yaşadığım sıkıntılar, istifa edeyim diye yapılanlar,
stajımı yapamayayım diye uydurulan yalanlar, Bursa, sonra Ankara merkez her yere soruşturmam, peşini bırakmamam. Ve inanmadığım yalanlar, araştırmalarımın sonunda, 2024 yılını bin bir zahmetle tamamlayabilmek...
Yine yeni değişiklikler sonucunda tüm evrakları bir daha hazırlamak 2025'e...

İmzalatıp, bugün doldurup tamamladığım evrakları teslim ettim...
Bu sondu...

Evet...
Az kaldı zafere...
19 gün günlüğüm...
19 gün sonra bu zorlu süreci inşallah tamamlıcam.

Ama bitmiyor... Başka bir zorlu süreç beni bekliyor.
Fakat herkes stajı kazandıysan, yazılı sınavı kolaylıkla geçersin, zor olan staj sınavı diyor...

Birilerinin insafına, sorumluluğuna bağlı olarak yapılan her şey insanı daha çok zorlar, kısıtlar.
Sınavlara hazırlanırken özgür olduğumdan belki daha kolay geçiyorum.
Ama şu 3 yıllık staj, stajı tamamlayabilmek için, susmak, mobinge karşı sabretmek öyle zordu ki.
Hakkını yiyenlere resti çekip gidememek öyle zordu ki...

19 gün sonra özgürüm günlüğüm!
Allah birdir!
Hep O'na sığındım. Daraldığım da hep ona ağladım.
Kimsenin ahı kimsenin yanına kalmıyor.

Şükürler olsun, sabrımın mükafatı çok yakın artık...

Bundan sonra, bana sunulan şartlarla değil, sunduğum şartlarla işe başlama dönemi geliyor benim için. En güzeli de bu...

Çok emek verdim, çok çabaladım...
Ama Rabbim sağlık versin...
Sağlık olmadıktan sonra hiçbir şeyin kıymeti kalmıyor...

Bir de tabi mesleğimi icra edebilecek ömür versin.
Çünkü hayalleriyle ölen o kadar çok insan var ki
6 şubat depremi, sonra iki gün önce çıkan yangın...
Hayat o kadar kısa ki...
Rabbim sevdiklerimizi ayırmasın yanımızdan...
Bir de tabi şu günlerde herkesin duası, ölümün bile hayırlısını versin Rabbim

Ben yine çok duygusalım bir kaç gündür.
Nerede duygusal bir video var, ben oradayım.
Gözlerim dolmaya yer arıyor sanki.

Bir de şu yangın beni derinden sarstı. Ölümü çok çabuk unutuyoruz.
Sanki bize hiç uğramayacakmış gibi...
Düşünüyorum ya o acıyı ben, sevdiklerim yaşasak...
Zihnimde bu düşünce dönüp duruyor.
Yüreğim kaldırmıyor.

Öyle işte...

23 Ocak 2025, 20:33	#186
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim Az kaldı günlüğüm... Benim için yorucu bir süreçti. Yaşadığım sıkıntılar, istifa edeyim diye yapılanlar, stajımı yapamayayım diye uydurulan yalanlar, Bursa, sonra Ankara merkez her yere soruşturmam, peşini bırakmamam. Ve inanmadığım yalanlar, araştırmalarımın sonunda, 2024 yılını bin bir zahmetle tamamlayabilmek... Yine yeni değişiklikler sonucunda tüm evrakları bir daha hazırlamak 2025'e... İmzalatıp, bugün doldurup tamamladığım evrakları teslim ettim... Bu sondu... Evet... Az kaldı zafere... 19 gün günlüğüm... 19 gün sonra bu zorlu süreci inşallah tamamlıcam. Ama bitmiyor... Başka bir zorlu süreç beni bekliyor. Fakat herkes stajı kazandıysan, yazılı sınavı kolaylıkla geçersin, zor olan staj sınavı diyor... Birilerinin insafına, sorumluluğuna bağlı olarak yapılan her şey insanı daha çok zorlar, kısıtlar. Sınavlara hazırlanırken özgür olduğumdan belki daha kolay geçiyorum. Ama şu 3 yıllık staj, stajı tamamlayabilmek için, susmak, mobinge karşı sabretmek öyle zordu ki. Hakkını yiyenlere resti çekip gidememek öyle zordu ki... 19 gün sonra özgürüm günlüğüm! Allah birdir! Hep O'na sığındım. Daraldığım da hep ona ağladım. Kimsenin ahı kimsenin yanına kalmıyor. Şükürler olsun, sabrımın mükafatı çok yakın artık... Bundan sonra, bana sunulan şartlarla değil, sunduğum şartlarla işe başlama dönemi geliyor benim için. En güzeli de bu... Çok emek verdim, çok çabaladım... Ama Rabbim sağlık versin... Sağlık olmadıktan sonra hiçbir şeyin kıymeti kalmıyor... Bir de tabi mesleğimi icra edebilecek ömür versin. Çünkü hayalleriyle ölen o kadar çok insan var ki 6 şubat depremi, sonra iki gün önce çıkan yangın... Hayat o kadar kısa ki... Rabbim sevdiklerimizi ayırmasın yanımızdan... Bir de tabi şu günlerde herkesin duası, ölümün bile hayırlısını versin Rabbim Ben yine çok duygusalım bir kaç gündür. Nerede duygusal bir video var, ben oradayım. Gözlerim dolmaya yer arıyor sanki. Bir de şu yangın beni derinden sarstı. Ölümü çok çabuk unutuyoruz. Sanki bize hiç uğramayacakmış gibi... Düşünüyorum ya o acıyı ben, sevdiklerim yaşasak... Zihnimde bu düşünce dönüp duruyor. Yüreğim kaldırmıyor. Öyle işte...