Ne desek boş, ne yazsam boş...
Hiçbir şey yapamamak çok acı.
Hepimiz kahrolduk, bizler bir şekilde hayatımıza devam ettik ama oradan sağ kalanlar için, sevdiklerini kaybedenler için çok üzücü..

Konuşacak çok bir söz yok aslında susmaktan başka... Kelimeler fazlasıyla anlamsız bugün...

* * *

Sevdiklerini kaybetsede, bir mezarı olduğu için sevinenlerin,
Kolunu, elini, ayağını, kaybetse de hayatta kaldığı için şükredenlerin,
Yakınlarını kaybetsede geride kalanlar için hayatta kalması gerektiğinin farkında olanların,
Adıdır 6 Şubat...

İsimsiz, kimsesiz, sahipsiz mezarların,
Bir gece de her şeyini kaybetmenin,
Enkazdan kurtulsa da sevinememenin,
Sevdiklerini bir daha göremeyecek olmanın,
Çaresizliğin,
Adıdır 6 Şubat...

Zeze