Dün en yakın arkadaşlarımla geçirdiğim güzel bir gündü...
Hayatımda değer verdiğim insan sayısını azalttığımdan bu yana, hayat daha huzurlu sanki.
Çünkü ne siz herkese yetebilirsiniz, ne herkes siz onlara değer veriyorsunuz diye sizi sevmek zorunda.
Siz severseniz, herkes sizi sever zannediyorsunuz, öyle değilmiş işte.
Aşırı iyimserlik insanın kalbine zarar.
Zamanla insanları olduğu gibi kabullenip, az insanla yola devam etmek gerekiyor.
Ve ben kalabalık olmayan hayatımla daha bir mutluyum günlük...