Senden Önce / Senden Sonra
Senden Önce / Senden Sonra
Sen yokken de yaşıyordum,
Hayat her şeye rağmen devam ediyordu tüm iniş çıkışlarıyla.
Tüm sıkıntılarımın, yalnızlığımın dert ortağı kendimdim.
Kendime tutunuyor, kendimden güç buluyordum.
En dayanılmaz anlarda bile güçlüydüm yada güçlü olduğuma inanıyordum.
Hayatın rutin koşturmacası da eksilmeden devam ediyordu.
Aynı sabahlar, gün içinde maruz kaldığın sahte samimiyetler falan.
Renksiz bir yaşam; Siyah desen değil.
Siyahın bile bir asaleti var, öyle olmasa geceler bu kadar ihtişamlı olur muydu?
Gece demişken gecelerim de pek parlak değildi hani.
Küçük mutluluklarla her zaman mutlu olan, yetinmeyi bilen biri oldum hep.
Sustuğum, sabrettiğim insanlara üzülmeyi bırakmış, ilahi adalete havale etmenin huzurunu yaşıyordum.
Ya da avutuyordum kendimi.
Ama genel olarak baktığımda kendimin mutluluğu olmayı hayat öğretmişti bana.
Sonra?
Sen geldin.
Tamamlanmayı bekleyen puzzle gibiydim ve sen eksik parçamdın benim.
Geldin ve tamamlandım.
Kendime değil sana tutunmayı öğrendim mesela,
Yaprak gibi savrulurken,
Tutunduğum dalım oldun.
Her şeye gücümün yetemeyeceğini öğrendim,
Gücüm oldun,
Mutluluğum, huzurum oldun.
Küçük mutluluklarla yetinirken mutluluğun ta kendisiydin.
Kendimi avuturken, seninle paylaşmayı öğrendim.
Ruhumun kırılan yanlarına ilaç oldun.
Sen beyazım, siyahım, tüm renklerimdin.
Sen gecem, sen sabahım.
Sen en güzel Günaydınım.
Seni Seviyorum 
Zeze / 15.07.2020
To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.
To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.
|