ForumAdasi.Com - Tekil mesaj gösterimi

**Zeze** · 10 Temmuz 2022, 11:13

Yağmurlu havalarda, mum yakmayı severim,
Ama bu kez Aşka, içimdeki hasrete yaktım.
Mumları, kahveyi severim sevmesine de,
Onu her şeyden çok seviyorum...

Çok seviyorum be güncem,
Hayatta herkesin bir miladı vardır ya...
Çağlar kapanır, yeni çağ başlar...

Öyle hayatla kavgası olan biri olmadım,
Evet belki zaman zaman küstüm,
Kendimle kimi zaman barışık, dargın olduğum günlerimde oldu.
İki tane ben vardı bende, biri en kırılgan, hassas, çocuksu yanım,
Diğeri asi, karadeniz gibi hırçın...
En çokta o çocuksu yanımdan incittiler...
Haksızlıklara boyun eğen biri olmadım pek.
Gözlemledim, araştırdım, dinledim, gezdim, gördüm...
Hayatta kimi nereye, koyacağımı çok iyi öğrendim.

Dedim ya her zaman bir devir kapanır, biri başlar.
Benim devrim de, bir değişimle başladı...
En sevdiklerimle sınandım...
Önce kırıldım, düştüm ve yeniden kalktım ayağa,
İşte tam da o nokta da, kendimi tanıdım, bildim.

Sonra miladım başladı...
Dönüşmem, değişmem, azalmam, fazlalıklardan arınmam gerekiyormuş.
Tam da o nokta da, Aşk geldi buldu kalbimi...

İşte miladım da O oldu günlüğüm... Ondan önce yokmuşum, kayıpmışım...
Ondan sonrası var artık;
O benim sonsuzluğum...
Kalbimde yanan kocaman bir ateş var,
Aynı şu yanan mum gibi yüreğim...
Ama mum gibi azalan değil, yandıkça daha da büyüyen bir ateş...
Ve ömrümün sonuna kadar bu ateşin ışığı aydınlatacak, kalbimde ki aşkın yolunu...

10 Temmuz 2022, 11:13	#4
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Yanıt: İçimde Yeşeren Umutlar Yağmurlu havalarda, mum yakmayı severim, Ama bu kez Aşka, içimdeki hasrete yaktım. Mumları, kahveyi severim sevmesine de, Onu her şeyden çok seviyorum... Çok seviyorum be güncem, Hayatta herkesin bir miladı vardır ya... Çağlar kapanır, yeni çağ başlar... Öyle hayatla kavgası olan biri olmadım, Evet belki zaman zaman küstüm, Kendimle kimi zaman barışık, dargın olduğum günlerimde oldu. İki tane ben vardı bende, biri en kırılgan, hassas, çocuksu yanım, Diğeri asi, karadeniz gibi hırçın... En çokta o çocuksu yanımdan incittiler... Haksızlıklara boyun eğen biri olmadım pek. Gözlemledim, araştırdım, dinledim, gezdim, gördüm... Hayatta kimi nereye, koyacağımı çok iyi öğrendim. Dedim ya her zaman bir devir kapanır, biri başlar. Benim devrim de, bir değişimle başladı... En sevdiklerimle sınandım... Önce kırıldım, düştüm ve yeniden kalktım ayağa, İşte tam da o nokta da, kendimi tanıdım, bildim. Sonra miladım başladı... Dönüşmem, değişmem, azalmam, fazlalıklardan arınmam gerekiyormuş. Tam da o nokta da, Aşk geldi buldu kalbimi... İşte miladım da O oldu günlüğüm... Ondan önce yokmuşum, kayıpmışım... Ondan sonrası var artık; O benim sonsuzluğum... Kalbimde yanan kocaman bir ateş var, Aynı şu yanan mum gibi yüreğim... Ama mum gibi azalan değil, yandıkça daha da büyüyen bir ateş... Ve ömrümün sonuna kadar bu ateşin ışığı aydınlatacak, kalbimde ki aşkın yolunu...