Geçmişinin bu kadar karanlık ve kötü olduğunu bilmiyordum. Ondan demek ki bu yaşamama isteği, insanlara güvensizliği ve reddedilme korkusu. Hastalığı da diğer bir etken.Neresinden tutarsan tut, olumsuz bir şeyler çıkıyor. Aslında tek problemi özgüven eksikliği, onu çözersek meselenin çoğunu halledeceğiz. Diğer bir problem de hapishane günleri, bilinçaltındaki kötü anılarını anı olarak bırakmak lazım. Zor ama imkansız değil. Dinlemek lazım, yargılamadan, kızmadan ya da eleştirmeden kendini ifade etmesine fırsat vermek lazım. Tüm bunları yaparken de duracağın mesafeyi iyi ayarlamak önemli, soğuk olursan paylaşmaz; sıcak davranırsan bağlanır. Boşluk psikolojisi. Orta mesafeyi sağlamak lazım. Halledeceğiz bakalım , umutluyum.

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]