Kömür Soba'mız ._.
Çoook eski zamanların birinde bi evimiz vardı.
Küçüktü, şirindi.
Herkesi alırdı içine.
Kış günleri çok güzel geçerdi evimizde.
En önemli eşyamızdı kömür sobamız;



Herkes etrafına üşüşür, verdiği sıcaklıkla sadece bedenlerini değil;
Yüreklerini de ısıtırdı.
Evet bizim yüreğimiz de sıcacıktı ellerimiz gibi.

Çocukluk işte...
Soba da yemeğimizi pişirirdik,
Hemen yanında büyük leğende yıkardı annem bizi,
Kestane pişirirdik,
En önemlisi kullanma suyumuzu orda ısıtırdık
Cattle nerde
Vardı da alacak paramız yoktu.
Banyo yaptıktan sonra saçımızı annem sobada kuruturdu
Saç kurutma makinası banyodaydı ve banyo soguktu

Kocaman evin sadece tek odasını ısıtırdı soba.
Hep acırdı içim annem mutfakta donarak iş yaparken.
Ama küçüktüm izin vermezdi yarım etmeme.

Yazımın amacı yukarda söyledigim gibiydi;
Ellerimizi ısıttıgı gibi Yüreklerimizi de ısıtırdı sobalarımız.
Etrafında dönen muhabbetlerdi mutluluk veren.
Sevdiklerimizdi, sıcacık muhabbetlere ortak olan.

Sonra;
Doğalgaz, kombi diye bir şey çıkardılar
İnsanların yürekleri hiç ısınmadı o gün bugündür.

Muhabbet ile...

Dua '
31.O1.2O12