@Dua'. Aşağı yukarı 15 yıl oldu tanışalı.
Neredeyse lise yıllarından beri forumlardayım. Çok kişi tanıdım çok kişiyle görüştüm. Dostluklarımda oldu.
Ama hiçkimse hayatımda kalıcı olamadı. Ebru dışında.
Ne sanal hayatımda nede reel hayatımda hayatımda kimse kalmadı. Evlenen iletişimi kesti. Koca bir boşluktaydım. Üzerine birde ölümlerle sarsıldım.
Kendi problemlerinin arasında kocaman yüreğiyle geldi tuttu yine elimi, çıkardı depresyondan.
15 yıldır her görüşmemizde sanki ilk defa konuşuyoruz gibi heyecan duyarım hala.
Çok özel ve değerli bir insan.
O kadar yıla samimiyetimize rağmen kelimelerimi özenle seçerek konuşup,yazarım. Üzmekten,kırmaktan,kaybetmekten korkarım o’nu.
Yazılan tüm yorumları okudum. Duygularımda hissettiklerimde yalnız değilmişim.
Bukadar insanın onu sevip sayması tesadüf olamaz.
Kendime bile söyleyemediğim sırlarımı bilir. Tek o bilir. Ailemde de bilen olmaz.
Öyle güven veren bir yapısı var ki hiçte pişman olmadım. Olmamda.
15 yaşında bir çocuktum daha. Hayatımın dönüm noktalarında hep bir parmağı var. Bugün böyle kendimi yetiştirebildiysem Ebru’nun payını asla inkar edemem. Hem ablam oldu hem en iyi dostum.
Var mı sizin de varlığıyla, sesiyle,gülüşüyle huzur bulduğunuz kişi ?
Benim var
@Dua'
Kendisini mutlu görürsem günüm güzel geçiyor. Sesiylede uyanırsam daha bir mutlu güzel geçiyor.
Güzel dedim de kendisini gören varmı bilmiyorum. Biraz klişe bir söz olacak ama kendi güzelliği yüzüne öyle bir yansımış ki. Hele gamzelerine hiç girmiyorum sonra çıkmak istemiyor insan oradan
Hep mutlu olman dileğiyle güzel kalplim. Bir dileğim de seninle birgün yüz yüze gelebilmek.
İyiki varsın