Çocukken bahçeli evde oturuyorduk. İki katlıydı, biz giriş katta oturuyorduk.
Fare girmişti eve tabi hep birlikte tutmaya çalışıyoruz, farenin tüm girişlerini kapatmışız.
Bana oyun gibi gelmişti ben nasıl gülüyorum, nasıl gülüyorum. Fareden korkum olmadı hiç.
Hatta fare abimin ayaklarına dolandı bir anda, abim tabi bastı çığlığı, abim önce bir ayağını kaldırıyor, sonra bir ayağını, ikiside birbirinden korkuyor tabi.
Fare abimden, abim fareden kurtulayım derken en sonunda abim farenin üstüne bastımı.
Çok komikti ya, hiç unutmam
Sonuç olarak korkmam. Ben karşılaşınca gülmüştüm
Ben haşereleri hiç sevmem
To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.
“ Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim.
Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok.
Kimse için 'EN' değilim, 'DAHA' değilim.
Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım. ”
To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.