ForumAdasi.Com - Tekil mesaj gösterimi

**Zeze** · 28 Haziran 2022, 18:30

Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana bir ömürlük!

Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı.

Memleketim: Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya, kurşun kubbeler ve fabrika bacaları benim o kendi kendinden bile gizleyerek sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir.

Memleketimi seviyorum: Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım. Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı memleketimin şarkıları ve tütünü gibi.

Benim idealimdeki rejim olsa, ben de seni astırırdım. Sonra da darağacının altına oturup hüngür hüngür ağlardım!
- Necip Fazıl'ın 'Benim idealimdeki rejim olsa seni astırır, sonra da mezarını türbe yaptırırdım' sözüne cevaben

Pamuk gibiydi bembeyazdı ekmek.

İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil.

Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik.

Yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde.

Şimdi on yaşına bastı. Ben içeri düştüğüm sene ana rahmine düşen çocuklar.

Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü Dünya.

Boğazlanan bir çocuğun kanı gibi aktı zaman. Sonra resmen kapandı o fasıl, şimdi üçüncüden bahsediyor, Amerikan doları fakat gün ışıdı her şeye rağmen.

Ben, sensiz yaşayamam diyenlerden değilim. "Sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım.

İnsan, ya hayrandır sana, ya düşman. Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun, ya bir dakika bile çıkmazsın akıldan.

Kararmasın yeter ki; sol memenin altındaki cevahir!

Giderayak işlerim var bitirilecek, giderayak.

Serçe gibisin kardeşim.

Bir senfoni vardı kulağımda çalınan, bitti artık hepsi...

Ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine. Onlar ki; toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar. Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar.

Ben Türk dilinin şairiyim. Hayatımı buna adadım.

Gerçek şair kendi aşkı, kendi mutluluğu ve acısıyla uğraşmaz.Şiirlerinde halkının nabzı atmalıdır.

Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır.

Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse, saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır.

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da, hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez.

Ya ölü yıldızlara götüreceğiz hayatı, ya da ölüm inecek yeryüzüne.

Düşmana inat bir gün daha fazla yaşayacaksın.

Benim gönlüm bir kartaldır.

Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır.

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.

Ekmek hepimize yetmiyor, kitap da öyle ama keder... Alabildiği kadar.

Gelecek günler için gökten ayet inmedi bize. Onu biz kendimiz vaad ettik kendimize.

Matematik, sibernetik, fizik, müzik, tüm bunlar, eninde sonunda, sadece, insanlar şiir okumayı öğrensinler ve anlasınlar diye gereklidir. / Nazım'la Söyleşi, Vera Tulyakova Hikmet, Türkçe çeviri Ataol Behramoğlu, İstanbul, 1989, s. 23

Ve gayrisi mesela benim on sene yatmam Laf-ı güzaftır. / Ben İçeri Düştüğümden Beri

Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? / Hava Kurşun Gibi Ağır

Mesele esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele... / Dört Güvercin

İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde. / Dört Güvercin

En fazla bir yıl sürer yirminci asırlarda ölüm acısı. / Karıma Mektup şiirinden

Gökyüzünü başımın üstünde görmek bana yasak. / Bir Cezaevinde Tecritteki Adamın Mektupları

İçimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman. / Vera'ya

İki şey var; ancak ölümle unutulur, anamızın yüzüyle şehrimizin yüzü. / Saman Sarısı şiiri

Nabzını boşlukta sayan bir gece... / Kaçırılan Kız Kardeşler

28 Haziran 2022, 18:30	#1
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Nazım Hikmet Sözleri Nazım Hikmet Sözleri Kelebek misalidir aşk; anlamayana ömrü günlük, anlayana bir ömürlük! Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı. Memleketim: Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya, kurşun kubbeler ve fabrika bacaları benim o kendi kendinden bile gizleyerek sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir. Memleketimi seviyorum: Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım. Hiçbir şey gidermez iç sıkıntımı memleketimin şarkıları ve tütünü gibi. Benim idealimdeki rejim olsa, ben de seni astırırdım. Sonra da darağacının altına oturup hüngür hüngür ağlardım! - Necip Fazıl'ın 'Benim idealimdeki rejim olsa seni astırır, sonra da mezarını türbe yaptırırdım' sözüne cevaben Pamuk gibiydi bembeyazdı ekmek. İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil. Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik. Yeni meydanlar açılmış uzaktaki şehrimde. Şimdi on yaşına bastı. Ben içeri düştüğüm sene ana rahmine düşen çocuklar. Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü Dünya. Boğazlanan bir çocuğun kanı gibi aktı zaman. Sonra resmen kapandı o fasıl, şimdi üçüncüden bahsediyor, Amerikan doları fakat gün ışıdı her şeye rağmen. Ben, sensiz yaşayamam diyenlerden değilim. "Sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım. İnsan, ya hayrandır sana, ya düşman. Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun, ya bir dakika bile çıkmazsın akıldan. Kararmasın yeter ki; sol memenin altındaki cevahir! Giderayak işlerim var bitirilecek, giderayak. Serçe gibisin kardeşim. Bir senfoni vardı kulağımda çalınan, bitti artık hepsi... Ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine. Onlar ki; toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar. Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar. Ben Türk dilinin şairiyim. Hayatımı buna adadım. Gerçek şair kendi aşkı, kendi mutluluğu ve acısıyla uğraşmaz.Şiirlerinde halkının nabzı atmalıdır. Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır. Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse, saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır. Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da, hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil. Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez. Ya ölü yıldızlara götüreceğiz hayatı, ya da ölüm inecek yeryüzüne. Düşmana inat bir gün daha fazla yaşayacaksın. Benim gönlüm bir kartaldır. Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır. Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine. Ekmek hepimize yetmiyor, kitap da öyle ama keder... Alabildiği kadar. Gelecek günler için gökten ayet inmedi bize. Onu biz kendimiz vaad ettik kendimize. Matematik, sibernetik, fizik, müzik, tüm bunlar, eninde sonunda, sadece, insanlar şiir okumayı öğrensinler ve anlasınlar diye gereklidir. / Nazım'la Söyleşi, Vera Tulyakova Hikmet, Türkçe çeviri Ataol Behramoğlu, İstanbul, 1989, s. 23 Ve gayrisi mesela benim on sene yatmam Laf-ı güzaftır. / Ben İçeri Düştüğümden Beri Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? / Hava Kurşun Gibi Ağır Mesele esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele... / Dört Güvercin İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde. / Dört Güvercin En fazla bir yıl sürer yirminci asırlarda ölüm acısı. / Karıma Mektup şiirinden Gökyüzünü başımın üstünde görmek bana yasak. / Bir Cezaevinde Tecritteki Adamın Mektupları İçimde mis kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman. / Vera'ya İki şey var; ancak ölümle unutulur, anamızın yüzüyle şehrimizin yüzü. / Saman Sarısı şiiri Nabzını boşlukta sayan bir gece... / Kaçırılan Kız Kardeşler To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts. “ Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için 'EN' değilim, 'DAHA' değilim. Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım. ” To view links or images in signatures your post count must be 10 or greater. You currently have 0 posts.
	Alıntı