Yüreğime Dokunan Satırlar

Ufak şeylerden zevk alabilmek;
Lüks yerine zarafet aramak;
Saygı istemek yerine değerli olmak;
Zengin olmak yerine kimseye muhtaç olmamak;
Sıkı çalışmak, sessizce düşünmek ve dürüst konuşmak;
Yıldızları, kuşları, bebekleri ve bilgeleri açık kalple dinlemek;
İşte benim senfonim!

William Ellery Channing

Birisini eleştirirken ya da ayıplarken kendinize daima şunu hatırlatın:
"Yol uzun ve seninki daha bitmedi."

Evrenin mükemmel bir arşivleme sistemi vardır, siz unutursunuz o unutmaz.
Kınadığınız eleştirdiğiniz ne varsa, bumerang gibi size döner, yaşattığınızı mutlaka yaşarsınız.

İyisi mi siz, "kesin ve asla" kelimelerini çıkartın lügatınızdan.
Onun yerine "şu anda böyle hissediyorum" deyin.
Nasıl, kulağa daha hoş ve yumuşak geliyor değil mi ?

Güzin Yeğin

"İnsan farkında olursa, tanımaya başlar.
İnsan farkında olursa, anlamaya başlar.
İnsan farkında olursa, hissetmeye başlar.
İnsan farkında olursa, mutlu olmaya başlar.
Ve İnsan farkında olursa, bu onun yeniden doğuşu olur."

Mutlu insanlar,
Herşeyin en iyisine sahip olanlar değil,
sahip olduklarını kaybetmeyecek kadar çok sevenlerdir.
Haritayı saklayabileceğin en güvenilir yerin, yüreğindir.

Halil Cibran

“ Zamanla anlıyorsunuz:
İnsanların kavgaları sizinle değil.

Gerçekleşmemiş kişilikleri, sevilmemiş çocuklukları, başarılarla gizlemeye çalıştıkları öz değersizlikleri ile...

Kötü tavrı kişisel almayın;
Siz, bu savaşın sadece nesnesisiniz.

Bazen gerçekten tek sorun, öznenin kendisinde...”

(Alıntı)

Aristo şöyle diyor:

İdeal insan iyilik yapmaktan zevk alır.
Kendisine iyilik yapılırsa mahcubiyet duyar. Çünkü iyilik yapmak üstünlük işareti, bir iyiliğe muhtaç duruma düşmek zaaf işaretidir.

Karşılaşacağınız nankörlüklere üzülmemek için hazırlıklı olun. Karşılık beklemeden iyilik yapın.

Mutluluk minnet beklemekte değil, minnet gösterilmesinden rahatsızlık duyulacak olgunluğa erişmektir.

Hazır olun ya da olmayın, bir gün sona geleceksiniz.
O gün geldiğinde paranızın miktarı, hıncınız, kininiz, öfkeleriniz, hayal kırıklıklarınız, umutlarınız, tutkularınız, planlarınız ve yapmak istediklerinizin hiçbir önemi kalmayacak...

Öyleyse önemli olan nedir?
Yaşadığımız günlerin değeri neyle ölçülür?

Önemli olan, ne aldığınız değil, ne verdiğinizdir.

Önemli olan, bilginizin miktarı değil, başkalarına öğrettikleriniz ve paylaştıklarınızdır.

Önemli olan, yetenekleriniz değil, karakterinizdir.

Önemli olan kaç kişi tanıdığınız değil, siz gittiğinizde ebedi bir yoksunluk hissedecek olan insanların sayısıdır.

Önemli olan, kendi hatırladıklarınız değil, sizi sevenlerin kalbinde yaşayacak olan hatıralarınızdır.

Önemli olan, hatırlandığınız süre değil, kimler tarafından ve nasıl hatırlandığınızdır.

Önemli olan; doğruluk, dürüstlük, merhamet, fedakarlık ve cesaretle atmış olduğunuz her adımla, başka yaşamları zenginleştirmiş olmanızdır...

Michael Josephson

Sağlıklı olduğunuz için hiç sevindiniz mi?
Bu yıl hiç gün ışığı ile uyandınız mı?
Kaç kez güneşin doğuşunu izlediniz?
Bir neden yokken kaç kişiye hediye aldınız? Kaç sabah yolda bir kediyi okşadınız?
Bu yıl yeni doğmuş bir bebek parmağınızı sıkıca tuttu mu hiç?
Ya siz onu hiç kokladınız mı?
Yaz gecelerinde ne çok yıldız olduğuna hiç şaşırdınız mı?
Kendinize bu yıl kaç oyuncak aldınız?
Kaç kez gözlerinizden yaş gelene kadar güldünüz?
Yaşlı bir ağaca sarıldınız mı bu yıl?
Çimenlere uzandığınız oldu mu? Çocukluğunuzdan kalan bir şarkıyı söylediniz mi hiç?
Hiç taş kaydırdınız mı bu yıl?
Kaç kez kuşlara yem attınız?
Bir çiçeği dalındayken kokladınız mı?
Bu yıl kaç kez gökkuşağı gördünüz?
Ya da hediye alan bir çocuğun gözlerindeki ışığı?
Kaç kez mektup aldınız bu yıl?
Eski bir dostunuzu aradınız mı hiç?
Kimseyle barıştınız mı bu yıl?
Aslında mutlu olduğunuzu kaç kez fark ettiniz bu yıl?
İyi bir yılın, bunlar gibi birçok "küçük şey”e bağlı olduğunu hiç düşündünüz mü?
Yayılın çimenlerin üzerine...
Acele edin...
Er ya da geç...
Çimenler yayılacak üzerinize...

Jacques Prevert

Hangisine üzülelim,
Buldum derken kaybolana mı?
En yakın derken uzak olana mı?
Zamansızlıklara mı?
İmkansızlıklara mı?