Maastricht Antlaşması İmzalandı | 7 Şubat 1992

**Zeze** · 08 Şubat 2025, 17:26

Maastricht Antlaşması veya Avrupa Birliği Antlaşması, Avrupa Birliği'nin (AB) kuruluş antlaşmasıdır. Avrupa Toplulukları'nın o zamanki on iki üye devleti arasında 1992 yılında imzalanan bu antlaşma, başta ortak bir Avrupa vatandaşlığı, nihai olarak tek bir para biriminin uygulamaya konulması ve ortak dış ve güvenlik politikaları ile Avrupa kurumlarında ve karar alma usullerinde, özellikle de Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerinin güçlendirilmesi ve Bakanlar Konseyi'nde daha fazla çoğunluk oylaması gibi bir dizi değişiklik hükümleri olmak üzere “Avrupa bütünleşmesi sürecinde yeni bir aşamayı” ilan etti. Bunlar birçok kişi tarafından “federal bir Avrupa”nın habercisi olarak görülse de, kilit alanlar ulusal hükûmetlerin kolektif olarak kilit kararları almasıyla hükûmetler arası olmaya devam etti. Bu anayasal tartışma, 2007 Lizbon Antlaşması ile sonuçlanan müteakip antlaşmaların müzakeresi boyunca devam etti.

Antlaşmanın imzalanması
10 Aralık 1991 tarihinde Maastricht’te düzenlenen Zirve’de Topluluk, daha önce toplanmış olan Hükûmetlerarası iki Konferans çerçevesinde varılan sonuçları temel alarak yeni bir Avrupa Toplulukları Antlaşması yapılmasına karar vermiştir. 7 Şubat 1992 tarihinde imzalanan ve Kasım 1993’te yürürlüğe giren Maastricht Antlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu, Avrupa Birliği adını almıştır. AB’yi kuran Maastricht Antlaşması’yla Avrupa Topluluklarına yeni boyutlar kazandırılmış ve AB’nin “üç temel direği” oluşturularak, yeni bir hukuksal yapı düzenlenmiştir. Üç temel yapı aşağıda sıralanmıştır

Antlaşmanın Temel Unsurları

Avrupa Birliği'nin Kurulması: Maastricht Antlaşması ile Avrupa Birliği adı resmiyet kazanmış, ekonomik entegrasyonun ötesinde, siyasi ve sosyal alanlarda da işbirliği hedeflenmiştir.

Avrupa Parasal Birliği (EMU): Antlaşma, ekonomik ve parasal birliğin (EMU) temelini atmış ve tek para birimi olan Euro'nun kullanımını başlatmıştır. Bununla birlikte, üye ülkeler arasında mali politikaların koordinasyonu da öngörülmüştür.

Ortak Dış ve Güvenlik Politikası (ODGP): AB'nin dış politikada daha güçlü ve birleşik bir aktör olmasını sağlamak için Ortak Dış ve Güvenlik Politikası oluşturulmuştur.

Avrupa Vatandaşlığı: Maastricht Antlaşması, AB vatandaşlığı kavramını getirmiştir. Buna göre, AB üyesi bir ülkenin vatandaşı olan herkes aynı zamanda Avrupa Birliği vatandaşı sayılmış, bu vatandaşlara AB sınırları içinde serbest dolaşım, yerleşme ve çalışma hakkı tanınmıştır.

Demokratikleşme ve Temsil: Antlaşma, Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerini genişleterek AB içindeki demokratik temsili güçlendirmiştir. Parlamento, yasama süreçlerinde daha fazla söz sahibi olmuş ve bütçe yetkileri artmıştır.

Maastricht Kriterleri
Avrupa Birliği'ne yeni üye olmak isteyen ülkeler için Maastricht Antlaşması ile belirlenen kriterler şunlardır:

Düşük Enflasyon: Enflasyon oranının AB ortalamasına yakın olması.

Bütçe Açığı: Devlet bütçe açığının gayrisafi yurt içi hasılanın (GSYİH) %3'ünü aşmaması.

Kamu Borcu: Kamu borcunun GSYİH'nın %60'ını geçmemesi.

Döviz Kuru İstikrarı: Ülkenin para biriminin, Avrupa Döviz Kuru Mekanizması (ERM) içinde istikrarlı olması.

Uzun Vadeli Faiz Oranları: Faiz oranlarının AB ortalamasına yakın olması.

Tarihsel Arka Plan
Maastricht Antlaşması’nın doğuşu, Avrupa’da İkinci Dünya Savaşı sonrasında artan işbirliği ve barış çabalarına dayanmaktadır. 1951'de kurulan Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu ile başlayan bu süreç, 1957’de imzalanan Roma Antlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun (AET) kurulmasıyla devam etmiştir. AET, üye ülkeler arasında ortak bir pazar oluşturmayı ve ekonomik entegrasyonu derinleştirmeyi hedeflemiştir.

Ancak, 1980’lere gelindiğinde, Avrupa’daki liderler daha derin bir entegrasyonun kaçınılmaz olduğuna inanıyordu. Özellikle ekonomik işbirliği başarılı olmuş, ancak üye devletler arasında daha geniş bir siyasi ve parasal birlik ihtiyacı doğmuştu. 1986’da Tek Avrupa Senedi ile birlikte, iç pazarın daha da genişletilmesi ve 1992 yılına kadar gümrük kontrollerinin kaldırılması hedeflenmişti.

Maastricht'e Giden Yol
1989’da Berlin Duvarı'nın yıkılması ve Soğuk Savaş'ın sona ermesi, Avrupa’nın siyasi manzarasını tamamen değiştirdi. Avrupa kıtasındaki bu gelişmeler, entegrasyon sürecinin hızlanmasına neden oldu. 1990’da Avrupa Topluluğu’na üye ülkeler, tam anlamıyla bir parasal birlik oluşturma niyetlerini ortaya koyarak, Maastricht Antlaşması'na giden yolu açtılar.

Haziran 1991'de Avrupa Birliği'ni kurmak üzere Maastricht şehrinde başlayan müzakereler, 1991 yılı sonunda sonuçlandırıldı ve 7 Şubat 1992'de resmi olarak imzalandı.

Maastricht Antlaşması'nın Yürürlüğe Girişi
Antlaşma, imzalanmasının ardından Avrupa Birliği’ni kuran resmi belgeler arasında yer aldı. Ancak, antlaşmanın yürürlüğe girebilmesi için üye devletlerin kendi ulusal parlamentolarında onaylanması gerekiyordu. Bu süreç bazı ülkelerde çeşitli tartışmalara neden oldu. Özellikle Danimarka’da, ilk referandumda antlaşma reddedildi. Ancak daha sonra bazı tavizler verilerek ikinci bir referandum düzenlendi ve bu sefer onaylandı.

Sonunda, 1 Kasım 1993 tarihinde Maastricht Antlaşması yürürlüğe girdi ve Avrupa Birliği resmen kuruldu.

Maastricht Antlaşması'nın Etkileri
Antlaşmanın imzalanmasıyla Avrupa Ekonomik Topluluğu, Avrupa Birliği adını aldı ve daha kapsamlı bir yapıya dönüştü. Avrupa Birliği sadece ekonomik bir birlik olmaktan çıkıp, ortak bir dış politika, güvenlik politikası ve vatandaşlık gibi siyasi boyutları da içeren bir yapıya kavuştu.

Maastricht Antlaşması, aynı zamanda Avrupa'da parasal birliğin temelini atarak, Euro'nun kullanımına zemin hazırladı. 1999 yılında Euro, sanal para birimi olarak hayat buldu ve 2002 yılında fiziksel olarak dolaşıma girdi.

Sonuç olarak Maastricht Antlaşması, Avrupa’nın entegrasyon sürecinde dönüm noktalarından biri olmuş ve Avrupa kıtasındaki siyasi ve ekonomik birliğin güçlenmesine önemli katkılar sağlamıştır.

Ekonomik ve Parasal Birlik (EPB)
Maastricht Antlaşması'yla EPB'nin ikinci aşamasına geçiş tarihi olarak 1 Ocak 1994 tarihi saptanmıştır. Bu çerçevede Avrupa Komisyonu ve Avrupa Para Enstitüsü tarafından hazırlanan raporlar, Konsey tarafından incelenerek 1996 yılı sonunda en az yedi üye ülkenin aşağıdaki kriterleri yerine getirip getirmediğinin incelenmesi kararlaştırılmıştır: düşük enflasyon oranı, kamu maliyesinde düşük açık, para politikalarında istikrar ve uzun vadeli faizler (Bkz. Makro-ekonomik yaklaşım kriterleri).

Bu hususları inceleyen Konsey, EPB'nin üçüncü aşamasının 1 Ocak 1999 tarihinde başlamasını kararlaştırmıştır. Bu aşamada bağımsız bir Avrupa Merkez Bankası tarafından yönetilecek olan tek paranın yürürlüğe girmesi öngörülmüştür. Bu da günümüz şeklini almıştır.

Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası (ODGP)
İkinci temel direği oluşturan ODGP çerçevesinde Bakanlar Konseyi uzlaşma yöntemiyle, bu alanlarda ortak eyleme konu olacak sorunları ve nitelikli çoğunluk ile hangi alanlarda kararlar alınacağını saptamıştır.

Savunma
ODGP, Topluluğu “Ortak Savunma”'ya götürecek bir ortak savunma politikasının ileride saptanmasını da içermektedir. Batı Avrupa Birliği (BAB), Topluluğun ortak hareket alanlarını yürürlüğe koymakla görevlendirilmektedir. BAB'ın mekanizmalarının güçlendirilmesinin ve bu kuruluşun Maastricht Antlaşması içerisine alınmasının, BAB Antlaşması'nın sona erdiği 1998 sonundan itibaren görüşülmesi kararlaştırılmıştır.

Avrupa Vatandaşlığı
Diğer bir üye devlette ikamet eden AB vatandaşlarının, Avrupa Parlamentosu seçimleriyle belediye seçimlerinde seçme ve seçilme, AB toprakları üzerinde ikamet ve hareket etme hakları ve tüm AB vatandaşlarının üçüncü ülkelerde diplomatik korumadan faydalanması kararlaştırılmıştır.

Konsey’de Çoğunluk Oylamasının Genişletilmesi
Tüketicinin korunması, gelişme halindeki ülkelere yardım, eğitimle ilgili bazı konular, sağlık, ulaştırma, çevre, Trans-Avrupa ağlarının altyapıları konularında Konsey'de nitelikli çoğunlukla karar alınabilecektir. Bu çerçevede 1989 Avrupa Şartı'nı temel alarak yürürlüğe koyulması kararlaştırılan Sosyal Politika'ya ait bazı uygulamalarda da çoğunluk usulü ile oylama yapılabilecektir.

Avrupa Parlamentosu
Avrupa Parlamentosu'nun yetkileri genişletilmekte, bazı hallerde Konsey ile ortak karar almasını sağlayacak yeni bir yöntem oluşturulmaktadır. Ayrıca Avrupa Parlamentosu bazı hallerde uygun görüş belirtmek hakkını kazanmaktadır.

Ekonomik ve Sosyal Uyum
Ekonomik ve sosyal uyumun, 31 Aralık 1993 tarihinde kurulacak bir uyum fonuyla güçlendirilmesi öngörülmüştür. Bu çerçevede üye devletlerin öz kaynaklar sistemine katkılarının, olanakları ile doğru orantılı olması kararlaştırılmıştır.

Adalet ve İçişlerinde İşbirliği
Üçüncü temel olan Adalet ve İçişlerinde İşbirliği kapsamında üye devletler, göç ve siyasi iltica alanlarında aralarındaki iş birliğini artırmak amacıyla bir Avrupa Polis Ofisi kurmuşlardır (Europol).

Maastricht'te kurulan hukuksal yapı sayesinde Topluluk bütünleşmesi ile Hükûmetlerarası iş birliği aynı zamanda işler duruma gelmiştir. 1996 yılından sonra Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerini artırmak ve bütünleşmeyi güçlendirmek amacıyla bazı iş birliği alanlarının yeniden gözden geçirilmesi öngörülmüştür. Öngörülen değişiklikler 26 Mart 1996 tarihinde başlatılan altıncı Hükûmetlerarası Konferans (HAK) sırasında şekillenerek, Haziran 1997'de gerçekleştirilen Amsterdam Zirvesi'nde kabul edilen Amsterdam Antlaşması'yla nihai şeklini almıştır.

Benzer Konular:

08 Şubat 2025, 17:26	#1
Çevrimdışı Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Maastricht Antlaşması İmzalandı \| 7 Şubat 1992 Maastricht Antlaşması İmzalandı \| 7 Şubat 1992 Maastricht Antlaşması veya Avrupa Birliği Antlaşması, Avrupa Birliği'nin (AB) kuruluş antlaşmasıdır. Avrupa Toplulukları'nın o zamanki on iki üye devleti arasında 1992 yılında imzalanan bu antlaşma, başta ortak bir Avrupa vatandaşlığı, nihai olarak tek bir para biriminin uygulamaya konulması ve ortak dış ve güvenlik politikaları ile Avrupa kurumlarında ve karar alma usullerinde, özellikle de Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerinin güçlendirilmesi ve Bakanlar Konseyi'nde daha fazla çoğunluk oylaması gibi bir dizi değişiklik hükümleri olmak üzere “Avrupa bütünleşmesi sürecinde yeni bir aşamayı” ilan etti. Bunlar birçok kişi tarafından “federal bir Avrupa”nın habercisi olarak görülse de, kilit alanlar ulusal hükûmetlerin kolektif olarak kilit kararları almasıyla hükûmetler arası olmaya devam etti. Bu anayasal tartışma, 2007 Lizbon Antlaşması ile sonuçlanan müteakip antlaşmaların müzakeresi boyunca devam etti. Antlaşmanın imzalanması 10 Aralık 1991 tarihinde Maastricht’te düzenlenen Zirve’de Topluluk, daha önce toplanmış olan Hükûmetlerarası iki Konferans çerçevesinde varılan sonuçları temel alarak yeni bir Avrupa Toplulukları Antlaşması yapılmasına karar vermiştir. 7 Şubat 1992 tarihinde imzalanan ve Kasım 1993’te yürürlüğe giren Maastricht Antlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu, Avrupa Birliği adını almıştır. AB’yi kuran Maastricht Antlaşması’yla Avrupa Topluluklarına yeni boyutlar kazandırılmış ve AB’nin “üç temel direği” oluşturularak, yeni bir hukuksal yapı düzenlenmiştir. Üç temel yapı aşağıda sıralanmıştır Antlaşmanın Temel Unsurları Avrupa Birliği'nin Kurulması: Maastricht Antlaşması ile Avrupa Birliği adı resmiyet kazanmış, ekonomik entegrasyonun ötesinde, siyasi ve sosyal alanlarda da işbirliği hedeflenmiştir. Avrupa Parasal Birliği (EMU): Antlaşma, ekonomik ve parasal birliğin (EMU) temelini atmış ve tek para birimi olan Euro'nun kullanımını başlatmıştır. Bununla birlikte, üye ülkeler arasında mali politikaların koordinasyonu da öngörülmüştür. Ortak Dış ve Güvenlik Politikası (ODGP): AB'nin dış politikada daha güçlü ve birleşik bir aktör olmasını sağlamak için Ortak Dış ve Güvenlik Politikası oluşturulmuştur. Avrupa Vatandaşlığı: Maastricht Antlaşması, AB vatandaşlığı kavramını getirmiştir. Buna göre, AB üyesi bir ülkenin vatandaşı olan herkes aynı zamanda Avrupa Birliği vatandaşı sayılmış, bu vatandaşlara AB sınırları içinde serbest dolaşım, yerleşme ve çalışma hakkı tanınmıştır. Demokratikleşme ve Temsil: Antlaşma, Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerini genişleterek AB içindeki demokratik temsili güçlendirmiştir. Parlamento, yasama süreçlerinde daha fazla söz sahibi olmuş ve bütçe yetkileri artmıştır. Maastricht Kriterleri Avrupa Birliği'ne yeni üye olmak isteyen ülkeler için Maastricht Antlaşması ile belirlenen kriterler şunlardır: Düşük Enflasyon: Enflasyon oranının AB ortalamasına yakın olması. Bütçe Açığı: Devlet bütçe açığının gayrisafi yurt içi hasılanın (GSYİH) %3'ünü aşmaması. Kamu Borcu: Kamu borcunun GSYİH'nın %60'ını geçmemesi. Döviz Kuru İstikrarı: Ülkenin para biriminin, Avrupa Döviz Kuru Mekanizması (ERM) içinde istikrarlı olması. Uzun Vadeli Faiz Oranları: Faiz oranlarının AB ortalamasına yakın olması. Tarihsel Arka Plan Maastricht Antlaşması’nın doğuşu, Avrupa’da İkinci Dünya Savaşı sonrasında artan işbirliği ve barış çabalarına dayanmaktadır. 1951'de kurulan Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu ile başlayan bu süreç, 1957’de imzalanan Roma Antlaşması ile Avrupa Ekonomik Topluluğu'nun (AET) kurulmasıyla devam etmiştir. AET, üye ülkeler arasında ortak bir pazar oluşturmayı ve ekonomik entegrasyonu derinleştirmeyi hedeflemiştir. Ancak, 1980’lere gelindiğinde, Avrupa’daki liderler daha derin bir entegrasyonun kaçınılmaz olduğuna inanıyordu. Özellikle ekonomik işbirliği başarılı olmuş, ancak üye devletler arasında daha geniş bir siyasi ve parasal birlik ihtiyacı doğmuştu. 1986’da Tek Avrupa Senedi ile birlikte, iç pazarın daha da genişletilmesi ve 1992 yılına kadar gümrük kontrollerinin kaldırılması hedeflenmişti. Maastricht'e Giden Yol 1989’da Berlin Duvarı'nın yıkılması ve Soğuk Savaş'ın sona ermesi, Avrupa’nın siyasi manzarasını tamamen değiştirdi. Avrupa kıtasındaki bu gelişmeler, entegrasyon sürecinin hızlanmasına neden oldu. 1990’da Avrupa Topluluğu’na üye ülkeler, tam anlamıyla bir parasal birlik oluşturma niyetlerini ortaya koyarak, Maastricht Antlaşması'na giden yolu açtılar. Haziran 1991'de Avrupa Birliği'ni kurmak üzere Maastricht şehrinde başlayan müzakereler, 1991 yılı sonunda sonuçlandırıldı ve 7 Şubat 1992'de resmi olarak imzalandı. Maastricht Antlaşması'nın Yürürlüğe Girişi Antlaşma, imzalanmasının ardından Avrupa Birliği’ni kuran resmi belgeler arasında yer aldı. Ancak, antlaşmanın yürürlüğe girebilmesi için üye devletlerin kendi ulusal parlamentolarında onaylanması gerekiyordu. Bu süreç bazı ülkelerde çeşitli tartışmalara neden oldu. Özellikle Danimarka’da, ilk referandumda antlaşma reddedildi. Ancak daha sonra bazı tavizler verilerek ikinci bir referandum düzenlendi ve bu sefer onaylandı. Sonunda, 1 Kasım 1993 tarihinde Maastricht Antlaşması yürürlüğe girdi ve Avrupa Birliği resmen kuruldu. Maastricht Antlaşması'nın Etkileri Antlaşmanın imzalanmasıyla Avrupa Ekonomik Topluluğu, Avrupa Birliği adını aldı ve daha kapsamlı bir yapıya dönüştü. Avrupa Birliği sadece ekonomik bir birlik olmaktan çıkıp, ortak bir dış politika, güvenlik politikası ve vatandaşlık gibi siyasi boyutları da içeren bir yapıya kavuştu. Maastricht Antlaşması, aynı zamanda Avrupa'da parasal birliğin temelini atarak, Euro'nun kullanımına zemin hazırladı. 1999 yılında Euro, sanal para birimi olarak hayat buldu ve 2002 yılında fiziksel olarak dolaşıma girdi. Sonuç olarak Maastricht Antlaşması, Avrupa’nın entegrasyon sürecinde dönüm noktalarından biri olmuş ve Avrupa kıtasındaki siyasi ve ekonomik birliğin güçlenmesine önemli katkılar sağlamıştır. Ekonomik ve Parasal Birlik (EPB) Maastricht Antlaşması'yla EPB'nin ikinci aşamasına geçiş tarihi olarak 1 Ocak 1994 tarihi saptanmıştır. Bu çerçevede Avrupa Komisyonu ve Avrupa Para Enstitüsü tarafından hazırlanan raporlar, Konsey tarafından incelenerek 1996 yılı sonunda en az yedi üye ülkenin aşağıdaki kriterleri yerine getirip getirmediğinin incelenmesi kararlaştırılmıştır: düşük enflasyon oranı, kamu maliyesinde düşük açık, para politikalarında istikrar ve uzun vadeli faizler (Bkz. Makro-ekonomik yaklaşım kriterleri). Bu hususları inceleyen Konsey, EPB'nin üçüncü aşamasının 1 Ocak 1999 tarihinde başlamasını kararlaştırmıştır. Bu aşamada bağımsız bir Avrupa Merkez Bankası tarafından yönetilecek olan tek paranın yürürlüğe girmesi öngörülmüştür. Bu da günümüz şeklini almıştır. Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası (ODGP) İkinci temel direği oluşturan ODGP çerçevesinde Bakanlar Konseyi uzlaşma yöntemiyle, bu alanlarda ortak eyleme konu olacak sorunları ve nitelikli çoğunluk ile hangi alanlarda kararlar alınacağını saptamıştır. Savunma ODGP, Topluluğu “Ortak Savunma”'ya götürecek bir ortak savunma politikasının ileride saptanmasını da içermektedir. Batı Avrupa Birliği (BAB), Topluluğun ortak hareket alanlarını yürürlüğe koymakla görevlendirilmektedir. BAB'ın mekanizmalarının güçlendirilmesinin ve bu kuruluşun Maastricht Antlaşması içerisine alınmasının, BAB Antlaşması'nın sona erdiği 1998 sonundan itibaren görüşülmesi kararlaştırılmıştır. Avrupa Vatandaşlığı Diğer bir üye devlette ikamet eden AB vatandaşlarının, Avrupa Parlamentosu seçimleriyle belediye seçimlerinde seçme ve seçilme, AB toprakları üzerinde ikamet ve hareket etme hakları ve tüm AB vatandaşlarının üçüncü ülkelerde diplomatik korumadan faydalanması kararlaştırılmıştır. Konsey’de Çoğunluk Oylamasının Genişletilmesi Tüketicinin korunması, gelişme halindeki ülkelere yardım, eğitimle ilgili bazı konular, sağlık, ulaştırma, çevre, Trans-Avrupa ağlarının altyapıları konularında Konsey'de nitelikli çoğunlukla karar alınabilecektir. Bu çerçevede 1989 Avrupa Şartı'nı temel alarak yürürlüğe koyulması kararlaştırılan Sosyal Politika'ya ait bazı uygulamalarda da çoğunluk usulü ile oylama yapılabilecektir. Avrupa Parlamentosu Avrupa Parlamentosu'nun yetkileri genişletilmekte, bazı hallerde Konsey ile ortak karar almasını sağlayacak yeni bir yöntem oluşturulmaktadır. Ayrıca Avrupa Parlamentosu bazı hallerde uygun görüş belirtmek hakkını kazanmaktadır. Ekonomik ve Sosyal Uyum Ekonomik ve sosyal uyumun, 31 Aralık 1993 tarihinde kurulacak bir uyum fonuyla güçlendirilmesi öngörülmüştür. Bu çerçevede üye devletlerin öz kaynaklar sistemine katkılarının, olanakları ile doğru orantılı olması kararlaştırılmıştır. Adalet ve İçişlerinde İşbirliği Üçüncü temel olan Adalet ve İçişlerinde İşbirliği kapsamında üye devletler, göç ve siyasi iltica alanlarında aralarındaki iş birliğini artırmak amacıyla bir Avrupa Polis Ofisi kurmuşlardır (Europol). Maastricht'te kurulan hukuksal yapı sayesinde Topluluk bütünleşmesi ile Hükûmetlerarası iş birliği aynı zamanda işler duruma gelmiştir. 1996 yılından sonra Avrupa Parlamentosu'nun yetkilerini artırmak ve bütünleşmeyi güçlendirmek amacıyla bazı iş birliği alanlarının yeniden gözden geçirilmesi öngörülmüştür. Öngörülen değişiklikler 26 Mart 1996 tarihinde başlatılan altıncı Hükûmetlerarası Konferans (HAK) sırasında şekillenerek, Haziran 1997'de gerçekleştirilen Amsterdam Zirvesi'nde kabul edilen Amsterdam Antlaşması'yla nihai şeklini almıştır. Benzer Konular: Guadalupe Hidalgo Antlaşması İmzalandı \| 2 Şubat 1848 Gümrü Antlaşması İmzalandı \| 3 Aralık 1920 Niş Antlaşması İmzalandı \| 3 Ekim 1739 Sevr Antlaşması Neden Geç İmzalandı? Versay Antlaşması Neden İmzalandı? Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter
	Alıntı

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 konuk)