Konfüçyanizm
 

KONFÜÇYANİZM
M.Ö. 6. ve 7. yy. Çin’de çıkan bir dindir. Dinin kurucusu Konfüçyüs (M.Ö. 551- 479)
adındaki bir filozoftur(bilgedir). Şantung eyaletinde doğmuş ve orada ölmüştür. O
zamandan beri eyalet Çinlilerce kutsal sayılır. Konfüçyüs’ün hayatında başarılı bir
öğretmenlik dönemi vardır. Onun en önemli özelliklerinden biri kendine aşırı güvenidir.
Bütün hayatı boyunca insanları, iyiye, doğruya ve şereşi bir yaşamaya yönelten,
inandığı prensipleri yaymak için kitap yazan Konfüçyüs, daha çok akla hitap metodunu
kullanmış, mistik bir tavır takınarak metafiziğin her türünü reddetmiştir. Çin kültürünü
tekrar ortaya çıkarmaya çalışmıştır. Konfüçyüs öğretilerinin bir din mi, yoksa insanlar
arası ilişkileri sistemleştiren ahlaki öğretiler mi olduğu konusu tartışılmaktadır. Tien
adında bir tanrıya inanılır. Konfüçyanizm’de insanın evlenmeden veya bir erkek evlat
bırakmadan ölmesi büyük günah sayılır. Çünkü erkek evladın, ata ruhlarına ibadeti
devam ettireceğine inanılır. Ata ruhları her aile için özel koruyuculuk görevini yerine
getirir.
Konfüçyanizm, Vu-Ti (M.Ö. 140-87) zamanından 1912 yılına kadar devletin
resmi dini kabul edilmiştir. Bir bakıma Konfüçyanizm, geleneksel Çin Şinizmi’nin
kurumsallaşmış şeklidir. Konfüçyanizm ´in mukaddes kitapları, Konfüçyüs ´ün öğrencileri
tarafından büyük bir dikkatle toplanmıştır. Bu metinler Konfüçyüs’e isnat olunan (Ta- Hio,
Tehoung-Young) ve (Loun-You) iki kitaptan meydana gelmiştir ve 1- Klasikler,
2- Kitaplar diye iki kısma ayrılır.
Konfüçyüs bütün eski Çin metinlerini (sosyal, dini, ahlaki gelenek, görenek) gözden
geçirmek suretiyle atalar kültürüne dayalı Çin medeniyetini ortaya koymak istemiştir.
Konfüçyanizm’de ayrı bir rahipler sınıfı olmadığı için ayinler genellikle devletin yetkili
memurlarınca yönetilir. Dünyanın üstün idarecisi Gök tanrı için yapılan törenleri
hemen ekseriyetle imparator yönetir. Her yıl 22 Aralık gece yarısından sonra başlayan
bu törenler adaklar, içkiler, yiyecekler ve müzikli alaylar şeklinde icra edilir. Pekin’in
güneyindeki dünyanın en büyük mihrabı sayılan üç teraslı beyaz mihrabın çevresinde
yapılır.
Konfüçyüs’ten önce de çok yaygın olan atalara ibadet, ondan sonra da devam
etmektedir; çünkü bu dinin ölmüş ata ruhlarının ev veya mezarın etrafında
dolaştıklarına inanırlar. Bu bakımdan evin sakinleri belli zamanlarda, ölüleri için kutsal
birliği sağlamak üzere yiyecek hazırlamayı bir görev bilir. Konfüçyanizm’de ruhlar
önemli bir yer tuttuğu için ruhları rahatsız etmekten son derece sakınılır.
Konfüçyanizm, MS. 1912 yılına kadar Çin’in resmi devlet dini olmuştur. Bu dinin
bugün, 350 milyon civarında inananı bulunmaktadır. Bunların büyük bir kısmı Çin’de
geri kalanları ise Japonya, Burma, ve Tayland’da yaşamaktadırlar.