Antik Çağ Felsefesi

**Zeze** · 22 Kasım 2023, 09:09

Antik Çağ felsefesi, genel anlamda İ.Ö. 700’lerden başlayıp İ.S. 500’lere kadar olan dönemdeki felsefi gelişmeleri kapsamakta ve İlk Çağ felsefesi ile aynı anlamda kullanılmaktadır.

Bu görüş, doğu felsefesi ile batı felsefesi arasında kesin bir ayrım varsayıldığında özellikle geçerli bir felsefe tarihi anlayışı olmaktadır; ancak Antik Çağ felsefesinden önceki dönemden itibaren gerçekleşen, felsefenin bilgelik, yaşam bilgeliği anlamına geldiği felsefe anlayışını da ifade eder. Bu anlamda felsefe, daha çok doğu felsefesi olarak bilinen felsefelerde Mısır, Mezopotamya, İran, Çin ve Hint felsefelerinde şekillenmiş, Antik Çağ felsefesiyle bilinen anlamdaki felsefe geleneği başlamış olmaktadır.

Antik çağ felsefesi denildiğinde bütün bu felsefe gelenekleri ve süreçleri dâhil olmaktadır. Bu anlamda felsefe tarihi, İ.Ö. 15. yüzyıl İran’ına kadar uzanmaktadır. Öte yandan belli başlı felsefe tarihi kitaplarıysa genel bir yaklaşım olarak İlk Çağ felsefesi ile Antik Çağ felsefesini aynı anlamda ele almaktadırlar. Antik Yunan, Helen ve Roma felsefesinin belli bir dönemi bu anlamda Antik Çağ felsefesi ya da ilk çağ felsefesi olarak adlandırılmaktadır ve bu adlandırma yaygın bir eğilimdir.

Antik Çağ felsefesi; M.Ö. 7. yüzyılın sonundan başlayıp M.S. 2. yüzyıla dek süren dönemin felsefesidir. Antik Çağ felsefesi, mitolojiden ya da çoktanrılı dinden kopuş ve doğal olayların yine doğal nedenlerle açıklanması gerektiği inancıyla başlamıştır.

Bu çağın en seçkin temsilcileri arasında Sokrates, Platon ve Aristoteles gibi büyük filozoflar bulunur. Bu düşünürlerde bilimle felsefe hep bir arada olmuş, başlangıçta doğa felsefesi ön plandayken sonlara doğru pratik felsefe ağırlık kazanmıştır.

Benzer Konular:

22 Kasım 2023, 09:09	#1
Çevrimiçi Zeze Kullanıcıların profil bilgileri ziyaretçilere gizlidir.	Antik Çağ Felsefesi Antik Çağ Felsefesi Antik Çağ felsefesi, genel anlamda İ.Ö. 700’lerden başlayıp İ.S. 500’lere kadar olan dönemdeki felsefi gelişmeleri kapsamakta ve İlk Çağ felsefesi ile aynı anlamda kullanılmaktadır. Bu görüş, doğu felsefesi ile batı felsefesi arasında kesin bir ayrım varsayıldığında özellikle geçerli bir felsefe tarihi anlayışı olmaktadır; ancak Antik Çağ felsefesinden önceki dönemden itibaren gerçekleşen, felsefenin bilgelik, yaşam bilgeliği anlamına geldiği felsefe anlayışını da ifade eder. Bu anlamda felsefe, daha çok doğu felsefesi olarak bilinen felsefelerde Mısır, Mezopotamya, İran, Çin ve Hint felsefelerinde şekillenmiş, Antik Çağ felsefesiyle bilinen anlamdaki felsefe geleneği başlamış olmaktadır. Antik çağ felsefesi denildiğinde bütün bu felsefe gelenekleri ve süreçleri dâhil olmaktadır. Bu anlamda felsefe tarihi, İ.Ö. 15. yüzyıl İran’ına kadar uzanmaktadır. Öte yandan belli başlı felsefe tarihi kitaplarıysa genel bir yaklaşım olarak İlk Çağ felsefesi ile Antik Çağ felsefesini aynı anlamda ele almaktadırlar. Antik Yunan, Helen ve Roma felsefesinin belli bir dönemi bu anlamda Antik Çağ felsefesi ya da ilk çağ felsefesi olarak adlandırılmaktadır ve bu adlandırma yaygın bir eğilimdir. Antik Çağ felsefesi; M.Ö. 7. yüzyılın sonundan başlayıp M.S. 2. yüzyıla dek süren dönemin felsefesidir. Antik Çağ felsefesi, mitolojiden ya da çoktanrılı dinden kopuş ve doğal olayların yine doğal nedenlerle açıklanması gerektiği inancıyla başlamıştır. Bu çağın en seçkin temsilcileri arasında Sokrates, Platon ve Aristoteles gibi büyük filozoflar bulunur. Bu düşünürlerde bilimle felsefe hep bir arada olmuş, başlangıçta doğa felsefesi ön plandayken sonlara doğru pratik felsefe ağırlık kazanmıştır. Benzer Konular: Spinoza ve Ahlak Felsefesi Farabi ve Ahlak Felsefesi Akademia Felsefesi Thales'in Felsefesi İsinda Antik Kenti (Belenli Antik Kenti) \| Kaş - Antalya Paylaş Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter
	Alıntı

Şu anda bu konuyu görüntüleyen etkin kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 konuk)