anne ve babaya bakamama sorunsalı

toplumumuzda çok büyük sorun gibi algılanıyor bu durum . ve "anne baba kırk evlada bakar da, kırk evlat bir anne babaya bakmaz" cümlesiyle yargılamalar başlıyor ... ben koşulsuz bakılmalı diyenleri samimi bulmuyorum. ve bence bakıp bakmama olayı sevip sevmemeyle de alakalı bi durum değil zaten ... bazen çok bakmak istesende , vicdan azabı çeksende şartlar el vermeyebilir bakmana. bence olay anne - baba hayatlarını evlatları üstüne kurarken, o evlatlarda hayatlarını kendi evlatları ve aileleri üzerine kuruyorlar... veya çalışma şartlarından dolayı şehir dışında veya yurt dışında ikamet etmeleri gerekebiliyor...

ve hal durum böyleyken nedense bizim toplumda huzurevlerine çok dehşet gözlerle bakılır ki hiç anlamam. ben zaten çocuğuma kendi istese ve uygun olsa dahi bana bakma yükünü yüklemem yüklemek istemem. hayatını neden bu şekilde ipotek altına alım ki . ve kendi akranlarımın olduğu kalabalık sosyal bi ortam olan huzurevlerinde kalmayı şahsen tercih ederim...

Kendi tarafımdan olaya bakınca bende aynı kanıdayım. Kimseye yük olmak istemem, huzur evi en güzeli. Allah elden ayaktan düşürmesin tabiki.


Ama kendi annem babamdan olaya bakarsam elimden gelen herşeyi yaparım elbette ki onlar için. Yapacağımda. Şartlar dahilinde tüm imkanlarımı sererim önlerine.



Allah gerçekten kimseyi elden ayaktan düşürmeden alsın yanına.
İnsan eti çok ağırdır.

tabiki çok elzem , uç noktalarda bi aile yapısı yoksa bencede bakılmalıdır. ben nenem , amcam ( bekarken ) ile birlikte çok kalabalık bi ailede büyüdüm ve bizim için çok büyük şans ve mutluluktu bu durum ... ama bakamayanada veya huzurevine gönderenlerede çok ağır şekilde eleştiride bulunmayı doğru bulmuyorum. ki istisnalar hariç zaten bakamayanlarda çok ağır vicdan azabı duyuyorlar . saçma sapan hitamlarla da bunu körüklemenin bi anlamı yok bence

Kesinlikle öyle. Herkesin kendine göre bir kapasitesi, gücü, aile yapısı var. Dediğin gibi onlar bizim geleceğimizi hazırlayıp yetiştirdiler bizi ama biz de aynı düzende kendi geleceğimizi oluşturuyoruz.

Asla ayıp bişey değil.
Bu sebeple zaten Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin diye dua ediyorum hep. Keza kendi annem babamda böyle düşünürler.

Ben de çok kalabalık bir ailede büyüdüm, babaanneme dedeme baktık ettik. Gerçekten çok zor bir durum.

Ben anne ve babama kendim bakabilmek isterim. İçim elvermez onları bir yerlere bırakmayı. Ben aileme biraz düşkünüm. Ama bırakanlara da bir şey diyemem. Herkesin kendince haklı sebepleri vardır.

Annen baban kendi annesi ve babasına ne yaptıysa çocuklarıda onu yapar..

Anne baba da yeri geliyor kendi avlatını daha doğrusu kız çocuklarını yük olarak görüyor en iyisi mi kimseye yükl olmamak bende onu isterdim

Aşamadıgım Her Şey Koca Bir Dağ Olmuş İçimde

...

Ben evladıma zor bakıyorum o bana bakmasın

anam babamm 4 çocuğuna bakmış ben onlara mı bakmmıycam.
Yok öyle bir dünya.
İsteseler bile kabul etmem hhuzur evi falan.


Heee yarın öbür gün bilemem ne olur
En kötü kendi evinde bir yardımcı tutarım
Ama bir yerlere göndremem.
İçim el vermez.

Allah yine de anne babamızı bize muhtaç etmesin

Bizi de kendi evlatlarımıza muhtaç etmesin

Canım annem dilediğince kalsın yanımda

Babama oğulları baksın