Sosyalleşme sorunu

21 yaşındayım Adananın Çukurova ilçesinde ikamet ediyorum. İlkokul ve ortaokulu örgün, liseyi açıktan bitirdim. Çocukluğumda, özellikle ilkokul ve ortaokulda içine kapanık bir çocuktum. İnsanlarla aram iyi değildi ve hayatımın büyük bir bölümünü eve kapanıp bilgisayar oynayarak geçirdim. Ortaokuldan sonra özel sebeplerden ötürü 5 yıl liseye gidemedim Bu süreç içerisinde yine içine kapanıktım çevrem yoktu tüm gün bilgisayar başındaydım ama 20 li yaşlardan sonra ne olduysa, dışadönük olmaya başladım. Sohbet edebileceğim birlikte bir şey paylaşabileceğim dostluklar aramaya başladım ama bana o çevreyi sağlayacak imkanlardan yoksunum ve arkadaş edinebileceğim şartlara sahip değilim. Çünkü %92 engelliyim ve hayatımı tekerlekli sandalyede idame ettirmek zorundayım. babam iş amacıyla hataya gidip hafta sonları geliyor haliyle bütün gün eve tıkılıyorum o olmadan bir yere çıkamıyorum herhangi bir okul yaşantım olamadığı içinde nasıl ve nerede sosyalleşebileceğimi bilmiyorum

Geç de olsa dışa dönük olmaya başlamış olman güzel. Ne insanlar var, herhangi bir bedensel engeli olmamasına rağmen iletişim geliştiremiyor ya da sosyal fobi yaşıyorlar. Engelini çok fazla kendine dert etme, tabii ki yaşamını idame ettirmekte ya da dışarıda takılmanda zorlukları olacaktır ancak hiçbir şey imkansız değil. Hatay'da yurtta kalıp üniversite okumayı düşünebilirsin mesela? Ya da düşündün mü?

Sorunlarımın diğer kısımlarından biri de şu; başta belirtmemişim ama depremden sonra Adanaya taşındık ablamla beraber yaşıyoruz babam hafta içi bizi bırakıp hafta sonu işten dönüyor ablam yüreğir hastanesinde nöroloji asistanı 3 yıl sonra zorunlu hizmet için doğuya atanacak bu yüzdende örgün üniversite okuma gibi bir imkanım yok