cin çağırmak

lise dönemlerimizin vazgeçilmez aktivitesidiydi... tiyotro salonumuzda kızlarla toplanıp "nolursunuz çağıralım, hadi hadi hadi, ölümü görün " diye çıldırdığımdı. ve sonrasında korkudan titrediğim ve gecesinde uyuyamadığım beni rezil eden psikopatlığımdı


bu olay için gerekli malzemeler ise

- bir adet fincan

- kalem, kağıt ve tepsi.

- dua kitabı

- ve bi tane ezbere dua okuyan ehlimüslüm arkadaş



yerde çember kurup oturulur... kağıtlara yazılmış harfler tepsiye yerleştirilir. cinli fincan tepsinin ortasına konurdu... herkes işaret parmağını fincanın üzerine koyar ve " ey cin geldiysen hareket et " gibi cümle kurulur ve üzerinde parmak olan fincanın sonrasında hangi akla hizmetse hareket ettiğine inanılır ve olay neticelenmeden korkudan son bulurdu


ne malmışız yahu bizde

içimdeki piç
beni bırakma hiç

Dershanelerin eskiden verdiği tırtıklı kartondan yapılmış dosyaları olurdu, bizde onları kesip kesip harf ve sayılar yazmıştık üstüne, evimizin yakınındaki basketbol sahasında cin çağırmıştık. Kahve fincanını tepsinin üstünde kaydırıp birbirimizi korkutmaya yaramıştı, heyecanlı günlerdi. Küçükken çok yaramazdım. Değişik şeyler hep benden çıkardı.

Nothing to lose. But so much to gain. A little danger. It goes without saying. But what do you care. you're gonna go In the end. Gate open to heaven. Is ready and waytnig. or straight down to hell. Can go there as well.

hiç böle şeyler yapmadık biz .s.s