Tevfik Fikret Sözleri | Ünlü Sözler

Az tamah çok ziyan verir.

En sakin yolculuk, uykudur.

Göz açıldıkça ruh perdelenir.
forumadasi.com
Arayan en sonunda hakkı bulur.

Sevdiğim, bir kıyamet olmuşsun!

Yaşamayı bilmek, isim ve sanatımdır.

Vatanım bütün yeryüzü, milletim insanlıktır.

Hoş geçen her dem-i sevda, ebediyet sayılır!

Hak bildiğin yolda, yalnız da olsan yürüyeceksin.

Dünyada en büyük şey kişisel mutluluğu bilmektir.

Sultani’yi yıkmak için önce beni yıkmak lazımdır.

Birisi yer, birisi bakar; hep gürültü bundan çıkar.

Bir insanın ilk işi nedir? Cevap açık; kendisi olmak.

Doğruluk dilde yok dudaklarda, hayır ayaklarda, şer kucaklarda.

Yılların ilerlemesine yabancı kalmak düşmeye doğru eğilmektir.

Bize bol bol ziya kucakla getir; düşmek, etrafı görmemektendir.

Sen de gittin, senin de arkandan ağladım, ağladım, harap oldum…

Doğruluk dilde, yok dudaklarda; hayır ayaklarda, şer kucaklarda.

Benim ayinim düşünüp yapmaktır. Benim dinim insan gibi yaşamaktır.

Karamsarlığa kapılan kalpler, çözümleri düşünmeye fırsat bulamazlar.

Şüphe bir nura doğru koşmaktır. Şüphe etmek akıllı insanlar için haktır.

Uğraş didin düşün ara bul koş atıl bağır. Durmak zamanı geçti çalışmak zamanıdır.

Güzel düşün iyi hisset yanılma aldanma. Ne varsa doğrudadır doğruluk şaşar sanma.

Eğer güneşi gözden kaçırdım diye gözyaşı dökersen yıldızları da gözden kaçırırsın.

Kim bilir, belki hepsi bir kuruntudan ibaret; belki, aldanmak bir hayat ihtiyacıdır?

Kuşku koşmaktır aydınlıklara doğru. İnsan aklıdır eninde sonunda gerçeği bulacak olan.

Yiyin efendiler yiyin bu hanı iştiha sizin, doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin.

Kadınları okutmayan bir millet, oğullarını ebedi cehalete mahkum etmiştir; hüsrana ağlasın!

Lisânı kimse bitiremez, lisân böyle kitapsız, ka’idesiz, nümûnesiz kaldıkça kendi kendine biter.

Kedimle oynarken benim onunla eğlenmemden daha çok, onun benimle eğlenip eğlenmediğini kim bilir?

Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevi öksüzlüğe mahkum etmesi demektir, hüsranına ağlasın.

Yiyin efendiler yiyin! Bu iştah açan sofra sizin! Doyuncaya tıksırıncaya çatlayıncaya kadar yiyin!

Onu biz mektep sıralarında okurduk. Ondaki heybet ondaki vakur ahenk hiçbir şairimizde yok. O hem büyük şair hem de insandır. Atatürk

Hep yıkım üstüne yıkım acı üstüne acı! Ne vakit geçse anlı şanlı bir ordu çöküverir ağır gölgesi bir bulutun. Tarih-i Kadim şiirinden